سیستم اعلام حریق متعارف
سیستم اعلام حریق متعارف (CONVENTIONAL) با استفاده از تجهیزات اعلام حریق، منطقه ای (زون) که دچار حریق شده است را مشخص می کند. در واقع مجموعه ای متشکل از دتکتور دود، دتکتور حرارتی، شستی اعلام حریق، آژیر و فلاشر می باشد که عمل تشخیص حریق را در زون انجام می دهد.
یک سیستم معمولی از یک یا چند مدار راه‌اندازی استفاده میکند که به حسگرها (دستگاه‌های راه‌اندازی) متصل هستند که به صورت موازی سیم‌کشی شده‌اند. این حسگرها برای کاهش مقاومت مدارها در زمانی که تأثیر محیطی بر هر سنسوری از آستانه از پیش تعیین شده فراتر رود، ابداع شده‌اند.
در یک سیستم اعلام حریق متعارف، چگالی اطلاعات به تعداد مدارهای مورد استفاده محدود می شود. گاهی اوقات، پلان طبقه ساختمان اغلب در نزدیکی ورودی اصلی قرار می گیرد که مناطق مشخص شده ترسیم شده است و LED ها نشان می دهند که آیا یک مدار/منطقه خاص فعال شده است یا خیر. یکی دیگر از روش های رایج این است که مناطق مختلف را در یک ستون، با یک LED در سمت چپ نام هر منطقه، فهرست میکند.
اشکال اصلی سیستم اعلام حریق متعارف این است که نمی توان تشخیص داد که کدام دستگاه در یک مدار فعال شده است. آتش ممکن است در یک اتاق کوچک باشد، اما تا آنجا که امدادگران اورژانس می‌توانند تشخیص دهند، آتش‌سوزی میتواند در هر نقطه از یک منطقه وجود داشته باشد. همین امر در مورد پنل های کدگذاری شده نیز صدق می کند، که امروزه دیگر ساخته نمی شوند، اما در سیستم های قدیمی یافت می شوند. اینها، اگر تصمیم به حفظ آنها گرفته شود، تحت مقررات NFPA “پدربزرگ” هستند.
پانل های کنترل سیستم اعلام حریق متعارف راه حلی مقرون به صرفه برای کاربردهای کوچک تا متوسط هستند. شما از نصب سریع و آسان و نگهداری کم بهره مند می شوید. دکمه های عملکرد بصری و نشانگر صفحه نمایش آموزنده عملکرد سریع و آسان را تضمین می کند. علاوه بر این، تست سیستم را می توان با اطمینان با استفاده از کنترل ها و شاخص های واضح و مختصر انجام داد.
با یک اتصال جمعی، همه آشکارسازهای با تکنولوژی معمولی به صورت موازی به یک پروسسور متصل می شوند، بنابراین جنبه های زیر باید در نظر گرفته شوند:
• فقط یک پیام هشدار یا سیگنال خطا در هر خط قابل ارزیابی است،زیرا آشکارسازها به صورت جداگانه قابل شناسایی نیستند.
• ارتباط یک طرفه است، از آشکارساز تا واحد کنترل.
• مطابق با استاندارد EN 54، اتصال حداکثر 32 دستگاه با هم ممکن است
سیستم های تشخیص حریق متعارف اطلاعات را از طریق جریان های الکتریکی آنالوگ ارائه می دهند.
بیشتر آنها به آشکارسازهای حرارت/دود و نقاط تماس دستی متکی هستند. سپس این دستگاه ها بر اساس محل قرارگیری آنها در یک ساختمان به مناطق مختلف تقسیم می شوند. این به خدمات اضطراری یا کاربر نهایی کمک می کند دستگاه را پیدا کند. پانل کنترل سیگنال الکتریکی را دریافت می کند و هنگامی که دستگاه فعال می شود زنگ هشدار را به صدا در می آورد. بیشتر دستگاه های اعلان (صدا و VADS) و اپراتور سیستم (ARC) را فعال می کنند. برخی ممکن است سیستم های شخص ثالث را فعال کنند (اطفاء حریق).
همانطور که می دانید، اطلاعات تولید شده توسط کنترل پنل اعلام حریق بسیار ابتدایی است. کاربر باید منطقه به منطقه را جستجو کند تا دستگاه فعال شده یا آتش را پیدا کند. این امر زمان جستجو را افزایش می دهد، به ویژه اگر دستگاه های زیادی در سیستم وجود داشته باشد.
به همین دلیل است که توصیه می‌کنیم از سیستم‌های معمولی در ساختمان‌های بزرگ یا سیستم‌هایی با تعداد زیادی دستگاه‌ها یا دستگاه‌هایی که ممکن است در دسترس نباشنداستفاده نشود.
با توجه به کاهش هزینه سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر کوچک، شرکت‌های اعلام حریق بیشتر بجای سیستم‌های معمولی سیستم‌های آدرس‌پذیر را جایگزین می‌کنند.
با این حال، چند نوع از سیستم های معمولی هنوز در تقاضا وجود دارد. یکی سیستم “دو سیم” یا “Twin Flex” است، این سیستم ها هنگام استفاده برای سیستم های کم هزینه بسیار مقرون به صرفه هستند، و دیگری سیستم های اطفاء حریق، که در آن سیستم های معمولی هنوز انتخاب ارجح هستند. محبوبیت سیستم‌های آدرس‌پذیر برای سیستم‌های اطفاء حریق افزایش می‌یابد، اما به نظر می‌رسد این امر به دلیل اجرای استاندارد CE اروپا متوقف شده است. بسیاری از تولیدکنندگان حاضر به پرداخت هزینه برای تأیید تجهیزات اعلام حریق آدرس پذیر اطفاء حریق توسط شخص ثالث نبودند، بنابراین، محصولات را پس گرفتند.
کاربردهای اعلام حریق متعارف
کاربردهای ایده آل برای اعلام حریق متعارف () عبارتند از:
- مدارس کوچک
- مغازه ها
- رستوران ها
- آپارتمان ها
یک سیستم اعلام حریق متعارف از یک یا چند مدار استفاده می کند که به حسگرهایی که به صورت موازی سیم کشی شده اند متصل می شوند. هر دستگاه با سیم مخصوص خود به کنترل پنل متصل می شود. یک سر سیم را خواهید دید که به دستگاه متصل است و سر دیگر آن به کنترل پنل متصل است. مزیت اصلی سیستم های اعلام حریق معمولی مقرون به صرفه بودن آنها برای کاربردهای کوچکتر است.
مزایای سیستم های اعلام حریق متعارف:
مقرون به صرفه برای برنامه های کاربردی کوچک.
(توجه: هرچه سیستم بزرگتر باشد، قیمت رقابتی کمتری دارد که عمدتاً به دلیل هزینه نصب بالاتر است.)
معایب سیستم های اعلام حریق متعارف:
هزینه، بدون قیمت رقابتی برای سیستم های بزرگتر.
تشخیص دود یا آتش‌سوزی توسط منطقه انجام می‌شود که میتواند چندین ناحیه باشد نه اینکه مکان خاصی را مشخص کند. این امر می تواند امدادگران اورژانس را در مکان یابی آتش به تاخیر بیاندازد.
پانل های معمولی اغلب به پانل های “گنگ” گفته می شود زیرا قادر به ارائه اطلاعات جزئی نیستند، مانند…
مکان های دستگاه
هیچ جزئیاتی در مورد تاریخچه رویداد وجود ندارد.
بدون اتصال به اینترنت برای اطلاع از زنگ هشدار / مشکل / رویدادهای نظارتی.
نکات برجسته:
§ ایده آل برای برنامه های کوچک مناسب است، به عنوان مثال. در مدارس، مغازه های کوچک، هتل ها و غیره
§ پانل کنترل آتش پیش ساخته فشرده و پیش ساخته با کنترل ریزپردازنده
§ به عنوان نسخه مستقل قابل استفاده است
§ 2 تا 12 منطقه، حداکثر 32 دستگاه در هر منطقه
§ عملیات سرنشین دار/بدون سرنشین
§ تمایز مبدا دزدگیر دستی و اتوماتیک در یک منطقه بدون سیم کشی جداگانه
§ دسترسی کاربر به کد یا سوئیچ کلید
§ نشانه و کنترل های واضح و جامع برای کارکرد آسان مشتری
§ توابع قابل برنامه ریزی خاص
§ ساعت، شمارنده زنگ هشدار و حافظه رویداد که تا 1000 رویداد را با زمان و تاریخ ذخیره می کند
§ پیکربندی آسان در محل
سیستم اعلام حریق معمولی یا آدرس پذیر کدام بهتر است؟
انتخاب سیستم اعلام حریق صرفاً رعایت الزامات قانونی نیست. این همچنین در مورد صرفه جویی در زمان، پول وانرژی است.
دستگاه های متعدد متصل به سیستم آدرس پذیر دارای آدرس منحصر به فرد خود است. هنگامی که آتش سوزی تشخیص داده می شود، آدرس دستگاه در کنترل پنل اصلی نشان داده می شود و دقیقاً به شما می گوید که کدام دستگاه فعال شده است. این به شما امکان می دهد مکان دقیق آتش سوزی را پیدا کرده و به سرعت آنها را خاموش کنید.
با یک سیستم متعارف، هیچ راهی برای تعیین دقیق محل آتش سوزی وجود ندارد. با این حال، با سیم کشی ساختمان خود در مناطق مختلف، می توانید یک ایده کلی از محل آتش سوزی به دست آورید. به عنوان مثال، اگر دو طبقه دارید، می توانید اولی را به عنوان “منطقه 1” و دومی را به عنوان منطقه 2 سیم کشی کنید. بنابراین اگر در منطقه 1 آتش سوزی رخ دهد، می دانید که آتش در جایی در طبقه اول است.
تفاوت سیم کشی
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر دستگاه ها را با استفاده از یک حلقه متصل می کنند. اینجاست کهتنها یک سیم تمام دستگاه ها را به کنترل پنل متصل می کند. هر دو انتهای حلقه سیم به کنترل پنل متصل می شوند.
با زنگ هشدار معمولی، هر دستگاه به جای سیم مشترک، از طریق سیم خود به کنترل پنل متصل می شود. یک سر سیم دستگاه را لمس می کند و دیگری با صفحه کنترل لمس می کند.
کدام گزینه برای شما ارزانتر است؟
پنل های سیستم اعلام حریق متعارف هزینه بسیار کمتری برای خرید دارند اما هزینه نصب آنها بیشتر است. این به این دلیل است که هر دستگاهی که در حال اتصال است به سیم جداگانه نیاز دارد. با سیستم های آدرس پذیر، یک حلقه سیم چندین دستگاه را به هم متصل می کند. این بدان معناست که سیستم اعلام حریق متعارف در مرحله نصب به سیم بیشتر و ساعات کار بیشتری نیاز دارند.
علاوه بر این، سیستم های آدرس پذیر دارای طیف وسیعی از امکانات دیگر هستند که می توانند به صرفه جویی در هزینه کمک کنند. به عنوان مثال، پانل‌های هشدار آدرس‌پذیر جریان هوا را از طریق آشکارسازهای دود نظارت می‌کنند تا از وقوع آلارم‌های کاذب جلوگیری کنند که میتواند برای یک کسب‌وکار پرهزینه باشد.
اعلام حریق آدرس پذیر یا متعارف کدام قابل اعتمادتر است؟
پنل اعلام حریق آدرس پذیر قابل اطمینان تر است. این به این دلیل است که سیم در دو انتها به صفحه کنترل متصل می شود اگر یک انتهای حلقه قطع شود، سیگنال ها همچنان می توانند از طریق انتهای دیگر حلقه به کنترل پنل ارسال شوند. ماژول های ایزولاتور در حلقه نیز برای جداسازی دستگاه ها در حلقه استفاده می شوند. این بدان معنی است که اگر یک دستگاه قطع شود، مدار را غیرفعال نمی کند. در یک سیستم معمولی، اگر یک سیم قطع شده باشد، دستگاه قطع می شود.
به طور کلی از نظر عملکردی، واحد اعلام حریق آدرس پذیر برتر است چون می تواند به جلوگیری از فعالیت های پرهزینه کمک کند و در زمان تشخیص آتش سوزی صرفه جویی کند. همچنین نصب آن ارزان تر و راحت تر است. اما از نظر قیمت خرید، یک سیستم متعارف ارزانتر است و نیازهای عملکردی مکان‌های کوچکی را که در آن سیستم پیچیده لازم نیست، برآورده میکند.
تفاوت بین سیستم های اعلام حریق معمولی و آدرس پذیر
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر اطلاعات مربوط به آشکارسازهای فردی را ارائه می دهند، در حالی که سیستم اعلام حریق متعارف فقط اطلاعات مربوط به مدارهای خاص (زون ها) را ارائه می دهند.
به همین دلیل، سیستم‌های آدرس‌پذیر اجازه می‌دهند که یک ایجاد برچسب متنی برای شناسایی آسان هر رویداد امکان‌پذیر باشد. به عنوان مثال به آشکارساز 1 ممکن است برچسب “اتاق خواب 1” داده شود.
اکثر سیستم‌های آدرس‌پذیر هشدار زودهنگام “پیش هشدار” را می‌دهند که به فرد مسئول اجازه می‌دهد تا هشدارهای احتمالی را قبل از اینکه سیستم آژیرهای خود را فعال کند بررسی کند.
بسیاری از سیستم های آدرس پذیر می توانند آستانه هشدار آشکارسازها را تغییر دهند تا نیازهای محیط های مختلف در مناطق مختلف سیستم را برآورده کنند.
سیستم های آدرس پذیر معمولاً در یک حلقه سیم کشی می شوند. سیستم های معمولی معمولاً به صورت مدارهای شعاعی سیم کشی می شوند.
سیستم‌های آدرس‌پذیر معمولاً یک ساعت و گزارش رویداد واقعی برای ثبت رویدادهای سیستم دارند.
سیستم‌های آدرس‌پذیر بزرگتر معمولاً توانایی استفاده از گزینه‌های برنامه‌نویسی پیچیده را دارند تا خروجی‌های خاصی را فقط با رویدادهای خاص اجرا کنند.
از لحاظ تاریخی، پیکربندی سیستم‌های آدرس‌پذیر پیچیده بوده و بین 50 تا 100 درصد بیشتر از یک معادل معمولی هزینه دارند.
ما طیف کاملی از سیستم اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر را با قیمت های رقابتی و تحویل رایگان عرضه می کنیم. به طور خاص، سیستم اعلام حریق Micro Addressable Simplicity برای پر کردن شکاف بین این دو طراحی شده است. ارائه موثر ویژگی‌های مطلوب یک سیستم آدرس‌پذیر تقریباً به قیمت یک سیستم معمولی.
فروشگاه اسپین الکتریک طیفی گسترده ای از سیستم های اعلام حریق، لوازم جانبی اعلام حریق و موارد دیگر را می فروشد. فروشگاه آنلاین ما را مرور کنید Spinelectric.com و یا جهت دریافت مشاوره تخصصی رایگان با شماره تلفن 09027557200و یا جهت ارتباط با کارشناسان فروش ما با شماره44988404-021 داخلی 103 تماس حاصل فرمائید.
NFPA 72 ( استانداردهای اداره پیشگیری از آتش ایالات متحده آمریکا در مورد سیستم های اعلام حریق)
سوالات متداول
پاسخ به سوالات متداول توسط کارکنان فنی NFPA برای کمک به کاربران در خواندن و درک کدهای NFPA تهیه شده است.
و استانداردها پاسخ ها، با این حال، تفسیرهای رسمی صادر شده بر اساس مقررات NFPA نیستند.
1. آیا NFPA 72®، اعلام حریق ملی و کد سیگنالینگ به سیستم های اعلام حریق نیاز دارد تا
نصب شود؟
شماره NFPA 72 فقط الزامات نصب، عملکرد، آزمایش، بازرسی و نگهداری سیستم اعلام حریق NFPA 101®، Life Safety Code® وکدهای دیگر تعیین می کنند که آیا سیستم اعلام حریق در یک مکان خاص مورد نیاز است یا خیر.
2. سیم کشی سیستم اعلام حریق چه مدرکی را پوشش می دهد؟
NFPA 70®، National Electrical Code®، NEC® سیم کشی یک سیستم اعلام حریق را پوشش می دهد.
عملکرد سیستم اعلام حریق را پوشش نمی دهد. NFPA 72، اعلام حریق ملی وکد سیگنالینگ الزامات عملکرد نصب اعلام حریق را پوشش می دهد
سیستم های.
3. آیا NFPA 72 به اطلاع ساکنین از طریق وسایل اعلان نیاز دارد؟
شماره NFPA 101، کد ایمنی جان و سایر کدها تعیین می کنند که آیا سرنشین وجود دارد یا خیر،اطلاع رسانی در یک مکان خاص مورد نیاز است. با این حال، فصل 18 NFPA 72 چنین است :اگر سطح فشار صدای محیط بالاتر از 105 dBA باشد، نیاز به سیگنال قابل مشاهده دارد.
4. آیا NFPA 72 به دستگاه های تشخیص آتش خودکار نیاز دارد؟
شماره NFPA 101، کد ایمنی زندگی و سایر کدها تعیین می کنند که آیا اعلام حریق استارت می شود یا خیردستگاه ها در یک مکان خاص مورد نیاز هستند. با این حال، بخش 10.15 به اعلام حریق نیاز دارد
واحدهای کنترل، توسعه دهنده های برق NAC و تجهیزات انتقال ایستگاه نظارتی که
در مناطق اشغال شده مستمر قرار دارد باید با تشخیص دود محافظت شود، حتی اگر
دستگاه های تشخیص خودکار مورد نیاز است.
5. آیا سیستم اعلام حریق نظارتی اسپرینکلر جزء سیستم اعلام حریق محسوب می شود؟
بله. تعریف سیستم اعلام حریق در بند 3.3.95 شامل این سیستم ها می شود.
پنلهای متعارف اعلام حریق میکروپروسسوری با کیفیت بسیار بالا و مطابق استاندارهای معتبر جهانی و با ظاهری برازنده عرضه میشوند.
این پنلها در اندازه های یک تا 32 زون جهت حفاظت محیطهای مختلف اداری ، مسکونی یا تجاری عرضه ساخته میشوند.
هر مدار زون میتواند تا 20 آشکارساز دود ، حرارت ، ،شعله یا سنسور نشت گاز و یا ترکیبی از آنها را بر همراه تعداد زیادی شستی اعلام حریق شامل شود. این پنلها دارای دو خروجی جهت اتصال به مدار آژیرها ، فلاشرها و یا زنگها میباشند. تمامی مدارات ورودی و خروجی پنلها نظارت شده Monitoring هستند. بدین معنی که در صورت اتصال کوتاه یا قطع سیمهای رابط آنها مراتب با به صدا در آمدن بازر داخلی اعلام می گردد.
همچنین میتوان با استفاده از اپلیکیشن GSM موبایل اطلاعات مربوطه به پنل را دریافت نمود. یا با استفاده از خط تلفن و یک دستگاه تلفن گر اتوماتیک اعلام آتش سوزی را به راه دور اطلاع داد.
انواع آشکارساز های متعارف قابل عرضه
مجموعه کاملی از آشکارسازهای دود، حرارت، شعله و گاز تولید و عرضه میگردند. تمامی این محصولات بر اساس استاندارد EN54 و با کیفیت بالا و دارای یکسال گارانتی کیفیتی هسند.
⦁ آشکارساز های خطی LHD
⦁ آشکارساز دودی نوع بیم
⦁ آشکارسازهای شعله ای
⦁ آشکارسازهای نشت گاز
⦁ شستی های اعلام
⦁ آشکارساز حرارتی نوع کابلی LHD
⦁ آشکارسازهای مکشی ASD
* جهت اطلاع از انواع دیگر کابل سنسورهای کابلی با بخش فروش شرکت تماس حاصل فرمائید.