نصب
این بخش اصول اولیه نصب شبکه لولهکشی سیستم اسپیراتینگ را ارائه میدهد. سیستم اسپیراتینگ باید مطابق با استاندارد EN 54-20 و همچنین BS 5839، BS 6266 و/یا «کد عملیاتی FIA برای طراحی، نصب، راهاندازی و نگهداری سیستمهای دتکتور دودی اسپیراتینگ» نصب شود. پیش از آغاز نصب، نصاب باید به خاطر داشته باشد که هر سیستم ویژگیها و تفاوتهای خاص خود را برای تطبیق با لولهکشی سیستم اسپیراتینگ و تضمین عملکرد صحیح سیستم دارد.
لولههای سیستم اسپیراتینگ میتوانند از جنس پلاستیک یا فلزات غیرآهنی مانند مس باشند. رایجترین لوله در صنعت، لولهای با قطر خارجی ۲۵ میلیمتر (۰.۷۵ اینچ) از جنس CPVC، PVC، ABS یا UPVC است. با این حال، قطر داخلی لوله میتواند بسته به نیاز طراحی سیستم و مقررات و کدهای محلی، بین ۱۵ میلیمتر تا ۲۱ میلیمتر (۰.۵۹۱ اینچ تا ۰.۸۲۷ اینچ) متغیر باشد. در اروپا رایجترین لوله، ABS و در ایالات متحده، CPVC است. رایجترین مواد نصب، اتصالات، پایههای نگهدارنده، آویزها و روشهای نصب در بخشهای بعدی شرح داده شدهاند.
الزامات لولهکشی
برای رعایت استاندارد EN 54-20، باید از لوله ABS قرمز مطابق با استاندارد EN 61386 (فشار مکانیکی ۱، ضربه ۱، دما ۳۱) با قطر خارجی اسمی ۲۵ میلیمتر (قطر داخلی ۲۱ میلیمتر) استفاده شود. مقاطع لوله باید با چسب مناسب ABS به یکدیگر چسبانده شوند تا از جدا شدن یا نشتی جلوگیری شود. اگر احتمال داده میشود که در آینده نیاز به جدا کردن بخشی از لوله باشد، باید از اتصالهای قابل باز شدن استفاده شود.
مهم:
اطمینان حاصل کنید که هیچ سوراخی در فاصله کمتر از ۱۰۰ میلیمتر از یک خم یا اتصال T قرار نداشته باشد.
هیچگاه لولهها را به خودِ واحد دتکتور دودی اسپیراتینگ نچسبانید.
اتصالات
اتصالات برای اتصال بخشهای مختلف لوله بهمنظور ایجاد شبکههای طولانیتر استفاده میشوند؛ این اتصالات از همان جنس لوله ساخته میشوند. انواع مختلفی از اتصالات وجود دارند تا امکان ایجاد خمها، مسیرهای مستقیم، شاخهها و اتصالها فراهم شود. در این صفحه اتصالات رایج توضیح داده شدهاند.
کوپلینگها و یونیتها
کوپلینگها و یونیتها برای اتصال دو بخش از لوله در یک خط مستقیم استفاده میشوند. کوپلینگ زمانی به کار میرود که قرار نیست بخش مربوطه جدا شود. یونیت این امکان را میدهد که دو بخش لوله به صورت پیچی به یکدیگر متصل شوند تا در آینده بتوان به آن دسترسی داشت؛ این ویژگی برای بخشهایی از شبکه لولهکشی که باید بهطور دورهای برای نگهداری یا تمیزکاری باز شوند، مفید است. از یونیتها همچنین میتوان برای تراز دقیق سوراخهای نمونهگیری در بخش خاصی از شبکه لولهکشی، مانند بالای دریچههای برگشت هوا، استفاده کرد. شکل ۱ در پایین، یک نمونه رایج از یونیت و کوپلینگ پلاستیکی را نشان میدهد.
خمها/الگها
خمها/الگها برای تغییر جهت شبکه لولهکشی استفاده میشوند. خمهای ۴۵° و ۹۰° هر دو قابل استفاده هستند. یک خم معمولی در شکل ۲ پایین نشان داده شده و اتصالات خم پلاستیکی معمولی در شکل ۳ پایین آمده است.
خمها میتوانند ۴۵° یا ۹۰° باشند. برای خمهای ۹۰°، بسیار مهم است که از شعاعهای کمشیب استفاده شود و از خمهای تیز خودداری گردد، زیرا خمهای تیز موجب وارد شدن افت فشار غیرضروری شده و زمان پاسخدهی از سوراخهایی که پس از خم قرار دارند را افزایش میدهد. اطمینان حاصل کنید که هیچ سوراخی در فاصله کمتر از ۱۰۰ میلیمتر از یک خم قرار نداشته باشد.
سهراهی و درپوشها
از سهراهی میتوان برای ایجاد شاخههای چندگانه در لولهها استفاده کرد. مهم است که طراحی شاخهها متعادل باشد – یعنی تقریباً از نظر طول و تعداد/اندازه سوراخها برابر باشند. اطمینان حاصل شود که هیچ سوراخی در فاصله کمتر از ۱۰۰ میلیمتر از سهراهی قرار نداشته باشد. از سهراهیها برای اتصال لولههای عمودی یا لولههای نمونهبرداری در شبکه استفاده میشود. از سهراهیهای خاص میتوان برای اتصال لوله موئین و یک نقطه نمونهبرداری استفاده کرد، همانطور که در شکل ۴ نشان داده شده است.
انتهای لوله باید با درپوشی که دارای سوراخ مرکزی برای کنترل جریان هوا است، بسته شود. اگر از درپوش استفاده نشود، در عمل هیچ هوایی از طریق سوراخهای جانبی کشیده نخواهد شد. بدون وجود سوراخ در درپوش، میزان جریان هوا از سوراخهای جانبی بهشدت نامتعادل خواهد بود. برای لولههایی با تعداد کم سوراخ نمونهبرداری، سوراخ درپوش معمولاً هماندازه با سوراخهای نمونهبرداری در طول لوله است. هنگامی که تعداد سوراخهای نمونهبرداری بیش از پنج عدد باشد، سوراخ درپوش ممکن است بزرگتر از سوراخهای دیگر در طول لوله باشد. در صورت نیاز، میتوان درپوش را بهعنوان یک نقطه نمونهبرداری در نظر گرفت.
ممکن است درپوش دارای سوراخ نمونهبرداری باشد: وجود و اندازه این سوراخ توسط نرمافزار طراحی سیستم – PipeIQ – تعیین میشود. لطفاً به شکل ۴ زیر مراجعه کنید.