راهنمای 0 تا 100 انتخاب دتکتور گاز: چه نوع دتکتوری برای محیط شما مناسب است؟

شستی اعلام حریق یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم‌های ایمنی و هشدار آتش ‌سوزی در ساختمان‌ها و فضاهای صنعتی است که امکان فعال‌ سازی دستی هشدار را در صورت مشاهده دود، آتش یا نشانه‌های خطر حریق فراهم می‌سازد. این عنصر با طراحی ساده و عملکرد حیاتی، نقش مستقیمی در تسریع واکنش اضطراری، تخلیه امن افراد و اطلاع ‌رسانی سریع به مراکز کنترل دارد. اما نکته مهم‌تر، نحوه ریست صحیح شستی اعلام حریق پس از فعال‌سازی آن است. به طور کلی و در سیستم‌های مدرن امروزی، عدم ریست اصولی می‌تواند کل سیستم را از کار بیندازد یا در وضعیت هشدار باقی بگذارد. امروز و در این مقاله قصد داریم روش ریست شستی اعلام حریق را به شما ارائه دهیم. پس این مقاله را از دست ندهید و ما را تا پایان همراهی کنید.

شستی اعلام حریق چیست؟

شستی اعلام حریق یکی از اجزای اصلی سیستم‌های اعلام حریق دستی است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا در صورت مشاهده دود، شعله یا سایر نشانه‌های آتش ‌سوزی، به صورت فوری هشدار را فعال کنند. این شستی‌ها معمولا روی دیوار و در مسیرهای خروج اضطراری نصب می‌شود و با یک فشار ساده فعال می‌گردد تا سیگنال هشدار به کنترل پنل مرکزی ارسال شود. شستی اعلام حریق به صورت استاندارد دارای پوشش محافظ شفاف یا قابل شکستن است تا از استفاده غیر ضروری جلوگیری به عمل آید و همچنین در مواقع اضطراری بتوان به سادگی از آن استفاده کرد.

استفاده از شستی اعلام حریق در محیط‌هایی مانند ادارات، مدارس، بیمارستان‌ها، فروشگاه‌ها و کارخانجات به افزایش ایمنی افراد و تسریع در تخلیه ساختمان در مواقع بحرانی کمک شایانی می‌کند. وجود شستی‌های استاندارد و با کیفیت، مطابق با مقررات آتش ‌نشانی، یکی از الزامات مهم در طراحی سیستم اعلام حریق حرفه‌ای و موثر به شمار می‌رود. البته لازه به ذکر است که در زمان انتخاب سیستم اعلام حریق، یادگیری نحوه ریست شستی اعلام حریق از اهمیت بالایی برخوردار است تا در صورت نیاز بتوانید آن را به حالت اولیه بازگردانید.

بیشتر بخوانید: راه های خاموش کردن آتش | بررسی 5 راهکار طلایی

نحوه ریست شستی اعلام حریق – انواع شستی

ابتدا لازم است بگوییم که انواع مختلفی از شستی‌های اعلام حریق وجود ارند که بسته به نیاز هر محیط، می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. نحوه ریست شستی اعلام حریق با سایر شستی‌ها می‌تواند متفاوت باشد. از همین روی، در این قسمت از مقاله به بررسی روش ریست شستی اعلام حریق برای مدل‌های مختلف آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

نحوه ریست شستی اعلام حریق شیشه‌ای

شستی‌های اعلام حریق شیشه‌ای یا شکستنی، یکی از رایج‌ترین انواع شستی‌ها هستند که با فشار دادن صفحه شیشه‌ای جلو فعال می‌شوند. روش ریست شستی اعلام حریق شیشه‌ای بدین صورت است که ابتدا باید شیشه شکسته ‌شده تعویض شود. عموما یک کلید مخصوص یا ابزار مجزا برای باز کردن قاب شستی مورد نیاز است. پس از باز کردن قاب، شیشه جدید را در جای خود قرار داده و درب شستی را بسته و قفل می‌کنیم. این کار باعث بازگشت کلید فعال ‌سازی به حالت اولیه شده و سیستم آماده ‌به‌ کار می‌شود. لازم به ذکر است که استفاده از شیشه‌های یدکی استاندارد و رعایت ایمنی در حین تعویض از نکات کلیدی در ریست شستی‌های شکستنی به شمار می‌رود.

نحوه ریست شستی اعلام حریق قابل ریست

این محصولات، نوعی پیشرفته‌تر از مدل‌های شیشه‌ای هستند که به‌ جای شکستن، دارای یک مکانیسم فنری یا صفحه فشاری هستند که پس از فشار، در وضعیت فعال باقی می‌مانند. برای ریست این نوع شستی‌ها، تنها کافی است با استفاده از کلید مخصوص که معمولا همراه دستگاه ارائه می‌شود، قفل شستی را باز کرده و دکمه داخلی آن را به حالت اولیه بازگردانید. سپس درب شستی را می‌بندید تا دستگاه دوباره آماده استفاده شود. این نوع شستی‌ها به دلیل سهولت در ریست و عدم نیاز به تعویض قطعه مصرفی، در بسیاری از پروژه‌های مدرن ترجیح داده می‌شوند.

بیشتر بخوانید: رفع خطای سیستم اعلام حریق

نحوه ریست شستی اعلام حریق دیجیتال

در سیستم‌های اعلام حریق آدرس ‌پذیر یا دیجیتال، شستی‌ها دارای ماژول‌های الکترونیکی هستند و اطلاعات مربوط به هر شستی به ‌صورت منحصر به فرد و یکتا در سیستم ثبت می‌شود. برای ریست شستی اعلام حریق دیجیتال، معمولا نیازی به عملیات فیزیکی پیچیده نیست، بلکه با استفاده از پنل مرکزی یا نرم ‌افزار مدیریت سیستم، می‌توان هشدار را خاموش و شستی را ریست کرد. البته اگر شستی دارای مکانیسم فشاری قفل ‌شونده باشد، ممکن است نیاز به کلید فیزیکی نیز باشد. این نوع شستی‌ها امکان مانیتورینگ دقیق و کنترل از راه دور را فراهم می‌سازند و گزینه‌ای ایده ‌آل برای ساختمان‌های بزرگ یا هوشمند محسوب می‌شوند.

نحوه ریست شستی اعلام حریق ضد آب

همانگونه که می‌دانید، در محیط‌های صنعتی یا فضاهای مرطوب مانند کارخانجات، سرد خانه‌ها یا فضای باز، از شستی‌های ضد آب و مقاوم استفاده می‌شود. این شستی‌ها نیز بسته به نوع طراحی، یا دارای شیشه‌های مقاوم هستند یا از مکانیزم قابل ریست بهره می‌برند. روش ریست شستی اعلام حریق ضد آب یا صنعتی بدین صورت است که در گام اول باید درب محافظ ضد آب باز شده و سپس همانند شستی‌های قابل ریست، با کلید مخصوص، مکانیزم داخلی به وضعیت اولیه بازگردانده می‌شود. توجه به حفظ کامل آب ‌بندی پس از ریست، بسیار مهم است تا از نفوذ رطوبت به داخل دستگاه جلوگیری شود.

بیشتر بخوانید: نحوه کار بیم دتکتور و نقش آن در ایمنی ساختمان‌ های بزرگ

چرا نحوه ریست شستی اعلام حریق مهم است؟

به طور کلی، ریست شستی اعلام حریق پس از فعال ‌سازی آن از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا این عملیات نقش کلیدی در بازگشت سیستم به حالت آماده ‌باش و عملکرد صحیح در مواقع اضطراری ایفا می‌کند. زمانی که شستی اعلام حریق فشرده می‌شود، سیستم وارد وضعیت هشدار شده و آژیرها و اعلان‌ها فعال می‌گردند. اما پس از بررسی وضعیت و اطمینان از عدم وجود خطر واقعی، حتما باید شستی به ‌صورت دستی ریست شود تا سیستم دوباره قادر به شناسایی حوادث جدید باشد. عدم ریست شستی می‌تواند باعث اختلال در عملکرد سیستم اعلام حریق شود و مانع از تشخیص به‌ موقع آتش‌ سوزی در مراحل بعدی گردد.

همچنین، توجه به روش ریست شستی اعلام حریق موجب جلوگیری از آلارم‌های کاذب و حفظ آرامش و ایمنی ساکنان و کارکنان در محیط‌های مختلف مانند مراکز تجاری، صنعتی یا مسکونی می‌شود. به همین دلیل، آموزش نحوه ریست شستی اعلام حریق و اهمیت آن به کاربران و پرسنل نگهداری، یکی از نکات کلیدی در بهره ‌برداری اصولی از سیستم‌های ایمنی ساختمان محسوب می‌شود.

نکات کلیدی در ریست شستی اعلام حریق

در پروسه انتخاب روش ریست شستی اعلام حریق و انجام آن، توجه به یک سری نکات کلیدی می‌تواند به شما در این امر کمک کند. در ادامه با ما همراه باشید تا به بررسی نکات کلیدی در نحوه ریست شستی اعلام حریق بپردازیم:

استفاده از کلید مخصوص برای ریست صحیح شستی

یکی از نکات مهم در ریست شستی اعلام حریق، استفاده از کلید مخصوصی است که همراه با خود دستگاه ارائه می‌شود. این کلید برای باز کردن قاب یا بازگرداندن مکانیسم فشاری به حالت اولیه طراحی شده و استفاده از ابزارهای نا مناسب ممکن است باعث آسیب به شستی یا عدم عملکرد صحیح آن شود. در بسیاری از شستی‌ها، بدون این کلید، امکان ریست ‌کردن یا حتی باز کردن درب محافظ وجود ندارد، بنابراین نگهداری این کلید در دسترس افراد مسئول سیستم ایمنی از اهمیت بالایی برخوردار است.

اطمینان از عدم وجود خطر واقعی قبل از ریست

پیش از انتخاب نحوه ریست شستی اعلام حریق و انجام آن، لازم است به‌ طور کامل اطمینان حاصل شود که هیچ خطر واقعی، مانند دود یا شعله، در محیط وجود ندارد. ریست کردن شستی بدون بررسی وضعیت می‌تواند موجب غفلت از یک حادثه در حال وقوع شود. لذا، مسئول ایمنی یا اپراتور سیستم باید ابتدا محل مربوطه را بررسی کرده و در صورت نبود نشانه‌ای از حریق، اقدام به ریست نماید. این موضوع نقش مهمی در جلوگیری از خطرات جانی و مالی احتمالی دارد و بخشی از روند استاندارد ایمنی است.

بازگشت سیستم به حالت آماده‌ باش پس از ریست

پس از ریست شستی، لازم است کنترل پنل اعلام حریق نیز بررسی و در صورت نیاز به ‌صورت دستی به حالت نرمال بازگردانده شود. برخی از سیستم‌ها به ‌صورت خودکار پس از ریست شستی، به حالت آماده ‌باش بازمی‌گردند. اما در سیستم‌های قدیمی‌تر یا نیمه ‌هوشمند، ممکن است نیاز باشد اپراتور با فشردن گزینه Resetروی پنل، وضعیت هشدار را پاک کند. این مرحله برای اطمینان از آمادگی کامل سیستم جهت پاسخگویی به هشدارهای آینده حیاتی است.

تعویض شیشه یا اجزای مصرفی در شستی‌های شکستنی

در شستی‌های اعلام حریق از نوع شیشه‌ای، یکی از مراحل ضروری پس از انتخاب نحوه ریست شستی اعلام حریق، تعویض شیشه شکسته‌ شده است. این شیشه‌ها یک ‌بار مصرف هستند و در صورت شکستن، دیگر قابل استفاده نیستند. در نتیجه، نصب مجدد شیشه جدید باید طبق دستورالعمل سازنده و با دقت بالا انجام شود تا از عملکرد صحیح دستگاه در دفعات بعدی اطمینان حاصل شود. فراموش نکنید که عدم تعویض صحیح شیشه می‌تواند باعث شود که شستی دیگر قابل استفاده نباشد یا در تست‌های ایمنی مردود شود.

ثبت و مستند سازی عملیات ریست برای فرایند بازرسی

یکی از نکات حرفه‌ای در روش ریست شستی اعلام حریق، مستند سازی این عملیات است. در بسیاری از ساختمان‌های اداری، بیمارستان‌ها، مراکز صنعتی و تجاری، ثبت تاریخ، زمان، محل، نام اپراتور و دلیل ریست در دفترچه یا نرم ‌افزار ثبت وقایع سیستم اعلام حریق، بخشی از روند الزامی مدیریت ایمنی محسوب می‌شود. این مستند سازی به مدیران کمک می‌کند تا تاریخچه‌ای دقیق از آلارم‌ها و اقدامات انجام ‌شده در اختیار داشته باشند و در بازرسی‌های آتش ‌نشانی، استانداردهای ایمنی را اثبات نمایند.

نتیجه ریست نکردن شستی اعلام حریق چیست؟

عدم توجه به نحوه ریست شستی اعلام حریق، عواقب جدی و مخربی برای عملکرد سیستم ایمنی ساختمان به ‌دنبال خواهد داشت. در چنین شرایطی، سیستم اعلام حریق ممکن است در حالت هشدار باقی بماند و مانع از شناسایی و اعلام حریق‌های جدید شود، چرا که کنترل پنل همچنان یک وضعیت هشدار فعال را ثبت کرده و آماده دریافت هشدار بعدی نیست. این مسئله می‌تواند به تاخیر در واکنش به آتش ‌سوزی واقعی، افزایش خطرات جانی و خسارات مالی گسترده منجر شود. علاوه بر این، عدم ریست شستی ممکن است باعث ایجاد آلارم‌های مکرر و مزاحم شود که در نهایت منجر به بی ‌توجهی افراد به هشدارهای سیستم و کاهش اعتماد به آن خواهد شد. در محیط‌های صنعتی یا عمومی،

بیشتر بخوانید: مهندسی حریق چیست؟ | (0 تا 100) چیزی که باید بدانید

 

مشکلات رایج در ریست شستی اعلام حریق

اما گاهی ممکن است در پروسه ریست شستی اعلام حریق، خطاهای مختلفی را دریافت نمایید که می‌توانند روند کار سیستم را مختل نمایند. البته که پیشنهاد ما این است که عدم توجه به آپدیت سیستم‌های اعلام حریق را لحاظ کنید، چون ممکن است مشکل از آن سو باشد. اما برخی از خطاهای رایج شامل موارد زیر می‌شوند:

شستی پس از ریست دوباره آلارم می‌دهد

یکی از رایج‌ترین مشکلات در ریست شستی اعلام حریق، فعال شدن دوباره آلارم بلافاصله پس از ریست است. این وضعیت معمولا به دلیل استفاده از کلید نامناسب، مکانیزم فنری معیوب یا فشار ناکافی روی دکمه ریست ایجاد می‌شود. برای حل این مشکل، ابتدا باید از کلید اصلی شستی که توسط تولید کننده ارائه شده استفاده کرد و اطمینان حاصل نمود که دکمه داخلی به طور کامل به حالت اولیه بازگشته است. همچنین، بررسی مکانیزم فنری یا اجزای داخلی برای اطمینان از سالم بودن و عدم گیر کردن قطعات ضروری است. رعایت این نکات باعث می‌شود سیستم اعلام حریق بدون اختلال و هشدارهای کاذب آماده استفاده شود.

 

عدم بازگشت شستی شیشه‌ای پس از شکستن

در شستی‌های شیشه‌ای، یکی از مشکلات شایع، عدم عملکرد صحیح پس از تعویض شیشه شستی اعلام حریق است. این مشکل معمولا ناشی از نصب نادرست شیشه یا عدم قفل شدن قاب شستی است. برای رفع آن، ابتدا باید شیشه شستی اعلام حریق یدکی استاندارد و مطابق با مشخصات سازنده استفاده شود، سپس با دقت کامل در قاب قرار گیرد و اطمینان حاصل شود که کلید فعال ‌سازی به وضعیت اولیه بازگشته است. این کار نه تنها عمر شستی را افزایش می‌دهد بلکه از آلارم‌های کاذب و اختلال در عملکرد سیستم جلوگیری می‌کند.

 

نفوذ رطوبت یا آب به شستی ضد آب

به طور کلی، شستی‌های ضد آب یا صنعتی در محیط‌های مرطوب، سردخانه‌ها و فضاهای باز کاربرد زیادی دارند. یکی از مشکلات رایج این شستی‌ها، نفوذ آب به داخل دستگاه پس از ریست است که می‌تواند باعث اختلال عملکرد و خرابی الکترونیک داخلی شود. برای جلوگیری از این مشکل، پس از باز کردن درب محافظ ضد آب، باید تمامی آب ‌بندی‌ها و واشرها بررسی شده و در جای خود محکم قرار داده شوند. اطمینان از بسته شدن کامل درب و حفظ مقاومت در برابر رطوبت، کلید عملکرد صحیح شستی و جلوگیری از خرابی سیستم اعلام حریق در محیط‌های صنعتی است.

 

قفل شدن مکانیزم شستی قابل ریست

شستی‌های قابل ریست با مکانیزم فنری یا صفحه فشاری، گاهی پس از چندین بار استفاده یا ریست، دچار گیر کردن یا قفل شدن مکانیزم می‌شوند. این مشکل باعث می‌شود شستی نتواند به حالت اولیه بازگردد یا فشار بعدی کار نکند. راه حل این مشکل شامل استفاده از کلید اصلی برای باز کردن قفل شستی، بررسی سلامت فنرها و روانکاری ملایم قطعات متحرک است. رعایت دستورالعمل سازنده و جلوگیری از استفاده ابزارهای غیر استاندارد، نقش مهمی در طول عمر شستی و عملکرد بدون اختلال سیستم ایمنی دارد.

 

عدم ثبت صحیح ریست در پنل کنترل

در سیستم‌های دیجیتال و آدرس ‌پذیر، حتی پس از ریست فیزیکی شستی، گاهی پنل مرکزی وضعیت را به درستی به روزرسانی نمی‌کند و شستی همچنان در حالت هشدار باقی می‌ماند. این مشکل باعث می‌شود سیستم قادر به شناسایی حریق جدید نباشد و هشدارهای کاذب صادر شود. برای رفع آن، اپراتور باید از طریق پنل یا نرم ‌افزار مدیریت سیستم، عملیات ریست را تایید کند و اطمینان حاصل نماید که وضعیت شستی در سیستم ثبت شده و سیستم به حالت آماده‌ باش کامل بازگشته است. این مرحله برای تضمین کارکرد دقیق سیستم اعلام حریق و جلوگیری از اختلال در پاسخگویی به خطرات واقعی ضروری است. شایان ذکر است که عدم توجه به آپدیت سیستم‌های اعلام حریق می‌تواند احتمال رخ دادن این خطا را افزایش دهد.

 

استانداردها و مقررات نصب و ریست شستی اعلام حریق

شستی‌های اعلام حریق، به عنوان یکی از اجزای حیاتی سیستم‌های ایمنی، باید مطابق با استانداردهای ملی و بین ‌المللی نصب، نگهداری و ریست شوند. استانداردهایی مانند NFPA 72 (انجمن ملی حفاظت در برابر آتش ایالات متحده) و BS EN 54 (استاندارد اروپایی سیستم‌های اعلام حریق) الزامات دقیقی برای محل نصب، عملکرد، تست و ریست شستی‌ها تعیین کرده‌اند. علاوه بر این، قوانین ملی در بسیاری از کشورها، نگهداری و بازرسی دوره‌ای شستی‌ها را اجباری کرده‌اند تا از عملکرد صحیح آنها در مواقع اضطراری اطمینان حاصل شود. یکی از نکات مهم قانونی، ثبت و مستند سازی هر عملیات ریست شستی در دفترچه یا نرم ‌افزار مدیریت سیستم است که برای بازرسی‌های آتش ‌نشانی و رعایت مقررات ایمنی الزامی است.

 

اشتباهات رایج قبل از ریست شستی اعلام حریق

گاهی اوقات پیش می‌آید که برخی از افراد به دلایل مختلفی از جمله نا آگاهی، مرتکب اشتباهات مختلفی قبل از ریست شستی اعلام حریق می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. ریست کردن شستی بدون بررسی علت فعال شدن
2. نادیده گرفتن احتمال وجود دود یا آتش در محل
3. استفاده از ابزار نا مناسب برای بازگردانی شستی
4. لمس مستقیم اجزای داخلی شستی با دست
5. ریست کردن شستی بدون اطلاع به تیم ایمنی یا مدیریت
6. بی ‌توجهی به هشدارهای پنل مرکزی قبل از ریست
7. ریست کردن شستی قبل از قطع صدای آژیرها از کنترل پنل
8. فشردن دوباره شستی به جای بازگردانی صحیح آن
9. اقدام به ریست بدون تجربه یا دستورالعمل سازنده
10. عدم ثبت و گزارش علت فعال شدن شستی قبل از ریست

 

ابزارهای مناسب برای ریست شستی اعلام حریق

متخصصان فعال در حوزه سیستم‌های اعلام و اطفا حریق، از ابزارهای متعددی استفاده می‌کنند که می‌توانند در ریست شستی اعلام حریق کارآمد باشند. با ما همراه باشید تا به معرفی 3 مورد از آن‌ها بپردازیم:

کلید T-Shape مخصوص ریست شستی اعلام حریق

کلید T-Shape یکی از متداول‌ترین ابزارهای ریست شستی اعلام حریق است که برای بازگردانی شستی‌های قابل ریست به حالت اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کلید به دلیل طراحی ساده و عملکرد سریع، گزینه‌ای ایده ‌آل برای تکنسین‌ها و مسئولین ایمنی محسوب می‌شود. با استفاده از کلید T شکل، اپراتور می‌تواند بدون نیاز به باز کردن کامل قاب یا استفاده از ابزارهای متفرقه، شستی را در چند ثانیه به وضعیت استاندارد بازگرداند. این ویژگی باعث می‌شود فرآیند ریست سیستم اعلام حریق سریع‌تر، ایمن‌تر و بدون آسیب به تجهیزات انجام شود. توصیه می‌شود مدیران همیشه چند عدد از این کلید را در قسمت نگهداری تجهیزات ایمنی ذخیره داشته باشند تا در شرایط اضطراری یا پس از آلارم کاذب، سیستم در کوتاه‌ترین زمان ممکن به حالت عادی بازگردد.

 

کلید دو طرفه فلزی ریست شستی اعلام حریق

یکی دیگر از بهترین ابزارها برای ریست شستی اعلام حریق، کلید دو طرفه فلزی است. کلید دوطرفه فلزی به ‌عنوان ابزار حرفه‌ای برای ریست شستی‌های انواع برندهای اروپایی و ایرانی شناخته می‌شود و به دلیل دو سر متفاوت، قابلیت استفاده در چندین مدل شستی را فراهم می‌کند. این ویژگی آن را به گزینه‌ای بسیار کاربردی برای تکنسین‌های سیستم‌های اعلام حریق تبدیل کرده است، زیرا در پروژه‌های مختلف با مدل‌های متنوع شستی، تنها یک ابزار کافی خواهد بود. جنس فلزی و بدنه مقاوم این کلید، طول عمر بالایی تضمین می‌کند و در محیط‌های مختلف بهترین عملکرد را ارائه می‌دهد. استفاده از کلید دوطرفه فلزی علاوه بر تسریع فرآیند ریست، خطر آسیب به قطعات داخلی شستی را کاهش داده و موجب حفظ استاندارد سیستم اعلام حریق می‌شود.

 

ست حرفه‌ای تکنسین سیستم حریق

اما در نهایت، ست حرفه‌ای تکنسین اعلام حریق مجموعه‌ای از ابزارهای تخصصی شامل چندین نوع کلید شستی، ابزار باز کردن باکس، تستر دستی شستی، پیچ‌ گوشتی‌های ظریف، علامت ‌گذار و تجهیزات کمکی است. این ست ویژه تکنسین‌ها و تیم‌های ایمنی طراحی شده و برای سرویس، تست دوره‌ای، رفع خطا و ریست سیستم اعلام حریق در پروژه‌های حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. داشتن این مجموعه باعث می‌شود تکنسین بتواند در تمامی مواقع به‌ سرعت به شستی‌ها و اجزای سیستم دسترسی پیدا کند و بدون آسیب به تجهیزات، فرآیند عیب ‌یابی و ریست را انجام دهد. همچنین این ست از نظر استاندارد ایمنی بسیار اهمیت دارد، زیرا استفاده از ابزارهای غیر تخصصی می‌تواند منجر به خرابی شستی، هشدارهای کاذب یا حتی از کار افتادن سیستم اعلام حریق شود.

 

چطور بفهمیم شستی اعلام حریق ریست شده است؟

اما بعد از این که راهکارهای گفته شده برای ریست شستی اعلام حریق را انجام دادید، نیاز است که با بررسی چند مورد، مطمئن شوید که کار خود را درست انجام داده‌اید:

1. بازگشت کامل دکمه شستی به حالت اولیه
2. خاموش شدن چراغ LED روی شستی
3. حذف پیام آلارم از پنل مرکزی اعلام حریق
4. عدم ارسال سیگنال هشدار در نرم ‌افزار یا مانیتورینگ
5. نمایش وضعیت نرمال در صفحه کنترل سیستم
6. فعال شدن مجدد قابلیت تست شستی بدون خطا
7. توقف آژیرها و چراغ‌های هشدار پس از ریست پنل
8. عدم وجود خطا یا Fault مربوط به شستی روی نمایشگر سیستم

 

کلام پایانی

همانگونه که دیدید در این مقاله به بررسی راهنمای کامل نحوه ریست شستی اعلام حریق پرداختیم. دانستیم که شستی اعلام حریق نه ‌تنها یک ابزار ساده برای شروع هشدار است، بلکه بخش مهمی از فرآیند ایمن ‌سازی محیط‌های مسکونی، اداری، تجاری و صنعتی محسوب می‌شود. لذا، توجه به روش ریست شستی اعلام حریق، بسته به نوع آن، نیازمند دانش فنی، ابزار مناسب و رعایت دستورالعمل‌های دقیق است. در پایان فراموش نکنید که عدم ریست صحیح شستی می‌تواند منجر به از کار افتادن سیستم اعلام حریق، ایجاد هشدارهای کاذب، اختلال در فعالیت‌های روزمره و حتی افزایش خطرات جانی شود. ضمن سپاس از همراهی شما عزیزان با ما تا پایان این مقاله، امیدواریم مطالب ارائه شده برای شما مفید بوده باشد.

مجموعه اسپین الکتریک به صورت تخصصی در زمینه طراحی، تامین و عرضه انواع سیستم‌های ایمنی در برابر حریق برای محیط‌های مسکونی، تجاری، صنعتی و آموزشی فعالیت می‌کند.

برای استعلام دقیق قیمت دتکتور شعله و قیمت دتکتور گاز از شرکت اسپین الکتریک، معمولاً باید مستقیماً با واحد فروش شرکت تماس بگیرید.

 

سوالات متداول

شستی اعلام حریق چیست و چه کاربردی دارد؟

شستی اعلام حریق یک دستگاه هشدار دستی است که به افراد امکان می‌دهد در صورت مشاهده دود، شعله یا خطر آتش‌ سوزی، سیستم اعلام حریق را فعال کنند. این شستی‌ها در مسیرهای خروج اضطراری نصب شده و با فشار ساده فعال می‌شوند تا آژیر و هشدار به کنترل پنل مرکزی ارسال گردد. استفاده از شستی استاندارد به تسریع واکنش اضطراری و تخلیه ایمن افراد کمک می‌کند.

 

چگونه شستی اعلام حریق را ریست کنیم؟

نحوه ریست شستی اعلام حریق به نوع آن بستگی دارد: شستی‌های شیشه‌ای نیاز به تعویض شیشه شکسته دارند، شستی‌های قابل ریست با کلید مخصوص به حالت اولیه باز می‌گردند و شستی‌های دیجیتال یا آدرس ‌پذیر با استفاده از پنل مرکزی یا نرم ‌افزار سیستم ریست می‌شوند. رعایت دستورالعمل سازنده و استفاده از ابزار مناسب، کلید عملکرد صحیح و جلوگیری از آلارم‌های کاذب است.

 

چرا ریست نکردن شستی اعلام حریق مشکل‌ ساز است؟

عدم ریست شستی باعث می‌شود سیستم در حالت هشدار باقی بماند و قادر به شناسایی حریق‌های جدید نباشد. این موضوع می‌تواند تاخیر در واکنش به آتش ‌سوزی واقعی، ایجاد آلارم‌های کاذب و کاهش اعتماد افراد به سیستم را به دنبال داشته باشد.

 

آیا برای ریست شستی باید استانداردها و مقررات خاصی رعایت شود؟

بله، نصب، نگهداری و ریست شستی باید مطابق با استانداردهای بین‌ المللی مانند NFPA 72 و BS EN 54 و قوانین ملی باشد. همچنین، ثبت و مستند سازی ریست شستی در دفترچه یا نرم ‌افزار مدیریت سیستم برای بازرسی‌های آتش‌ نشانی و رعایت مقررات الزامی است.

ما هر روز در خانه یا محل کار با تجهیزات و وسایلی سروکار داریم که به‌ظاهر بی‌خطر هستند، اما در صورت بروز یک اشتباه کوچک می‌توانند آغازگر حادثه‌ای بزرگ باشند. از اتصال کوتاه در یک پریز برق گرفته تا یک شعله کوچک در آشپزخانه، همه و همه می‌توانند در کسری از ثانیه منجر به آتش‌سوزی شوند. با توجه به اینکه خطر حریق همیشه در کمین است، سؤال مهمی پیش می‌آید: سیستم‌ ضد آتش چیست و چطور می‌تواند از بروز چنین فجایعی جلوگیری کند؟

خوشبختانه در سال‌های اخیر، با پیشرفت علم و تکنولوژی، سیستم‌های ضد آتش به عنوان راهکاری هوشمند برای پیشگیری، شناسایی و مقابله سریع با آتش طراحی و عرضه شده‌اند. این سیستم‌ها نه تنها به کاهش خسارات جانی و مالی کمک می‌کنند، بلکه نقش مؤثری در ایمن‌سازی فضاهای صنعتی، تجاری و مسکونی دارند.

سیستم ضد آتش چیست؟

به زبان ساده، سیستم ضد آتش مجموعه‌ای از تجهیزات، روش‌ها و فناوری‌هاست که برای جلوگیری از گسترش آتش، تشخیص به‌موقع حریق، و اطفای سریع آن به کار می‌روند. این سیستم‌ها شامل بخش‌هایی مانند دتکتورها (سنسورهای دود و حرارت)، پنل‌های کنترل، شستی‌های اعلام حریق، آژیرها، و تجهیزات اطفای خودکار می‌شوند. در بسیاری از موارد، این سیستم‌ها بر پایه استانداردهای بین‌المللی طراحی می‌شوند و استفاده از برندهای معتبر جهانی، عملکرد آن‌ها را تضمین می‌کند.

طراحی این سامانه‌ها با در نظر گرفتن نوع ساختمان، میزان خطر، نوع فعالیت و الزامات ایمنی انجام می‌شود. فناوری‌های جدید از جمله حسگرهای هوشمند، اعلام حریق آدرس‌پذیر، و سیستم‌های اطفای گازی یا آیروسل باعث شده‌اند که سیستم‌های ضد آتش امروزی دقیق‌تر، سریع‌تر و کم‌خطاتر عمل کنند.

در ادامه با ما در سایت اسپین الکتریک همراه باشید تا اجزای اصلی سیستم ضد آتش را بهتر بشناسید، با جدیدترین برندهای این حوزه آشنا شوید، و بدانید چرا نصب این تجهیزات، دیگر یک انتخاب نیست؛ بلکه ضرورتی حیاتی است.

بیشتر بخوانید: راهنمای کامل سیم‌کشی دتکتور: صفر تا صد نصب ایمن و اصولی

اجزای اصلی سیستم ضد آتش چیست؟

برای پاسخ به این سؤال که سیستم ضد آتش چیست و از چه بخش‌هایی تشکیل شده، باید با اجزای حیاتی و اصلی این سیستم‌ها آشنا شویم. هر یک از این اجزا وظیفه‌ای مشخص دارند و در کنار هم عملکرد کامل یک سیستم پیشرفته ایمنی را تشکیل می‌دهند:

1. دتکتورها (Detector)

دتکتورها یا آشکارسازها قلب تشخیص آتش در سیستم‌های ضد آتش هستند. آن‌ها وظیفه دارند نشانه‌های اولیه حریق مانند دود، حرارت یا شعله را به‌سرعت شناسایی کرده و به پنل مرکزی گزارش دهند. انواع متداول آن‌ها عبارت‌اند از:

• دتکتور دودی
• دتکتور حرارتی
• دتکتور ترکیبی (Smoke & Heat)
• دتکتور شعله (Flame Detector)
• دتکتور گازی (Gas Leak Detector)

برندهای پیشنهادی: Hosiden (دتکتورهای دودی)، Xtralis (دتکتور شعله پیشرفته)

2. پنل مرکزی اعلام حریق (Control Panel)

مغز سیستم ضد آتش است. پنل سیستم اعلام حریق سیگنال‌های دریافتی از دتکتورها را تحلیل کرده، آلارم را فعال می‌کند و اطلاعات را به تیم ایمنی یا مراکز کنترل انتقال می‌دهد.

برندهای پیشنهادی: Kentec, LIFECo

3. شستی اعلام حریق (Manual Call Point)

کاربران می‌توانند در صورت مشاهده دود یا آتش، با فشردن شستی اعلام حریق به صورت دستی اعلام حریق کنند. شستی‌ها اغلب در ورودی‌ها، راه‌پله‌ها و مکان‌های پرتردد نصب می‌شوند. برند پیشنهادی: KAC (پیشتاز در تولید شستی‌های با استاندارد جهانی)

4. آژیر و فلاشر (Sounder & Beacon)

برای هشداردهی صوتی و نوری به ساکنان ساختمان استفاده می‌شود. آژیر با صدای بلند و فلاشر با نور چشمک‌زن حریق را اطلاع‌رسانی می‌کنند.

برندهای پیشنهادی: Anysafe, Hanwei

5. سیستم اطفای حریق خودکار (Fire Suppression System)

پس از اعلام حریق، نوبت به کنترل آن می‌رسد. سیستم‌های اطفای خودکار مانند:

• سیستم آبی (اسپرینکلر)
• سیستم گازی (FM200، IG55، Novec)
• سیستم آیروسل
• سیستم پودری یا فوم

عملیات خاموش‌سازی را بدون نیاز به دخالت انسان انجام می‌دهند.

برند پیشنهادی: LIFECo, EDs, Argos Fire

6. باتری و منبع تغذیه اضطراری

برای این‌که سیستم در زمان قطع برق هم فعال بماند، از باتری‌های پشتیبان و منبع تغذیه استفاده می‌شود. این اجزا تضمین می‌کنند که سیستم ضد آتش همیشه آماده به کار باشد.

7. ماژول‌های رابط و تجهیزات جانبی

در سیستم‌های پیشرفته از ماژول‌هایی مانند:

• ماژول رله
• ماژول جداساز
• اینترفیس آدرس‌پذیر

برای یکپارچه‌سازی با دیگر سیستم‌ها (مثل آسانسور، تهویه، کنترل تردد و…) استفاده می‌شود.

آگاه‌سازی و هشداردهی؛ قدم اول در سیستم ضد آتش

برای درک بهتر اینکه سیستم‌ ضد آتش چیست، باید با بخش آگاه‌سازی آن آشنا شویم. این بخش وظیفه دارد هنگام وقوع حریق، سریعاً شرایط خطرناک را به ساکنان و مسئولان اطلاع دهد. دتکتورها، قلب تپنده این مرحله‌اند؛ تجهیزاتی که با سنسورهای حساس خود، دود، حرارت یا گازهای سمی مانند کربن مونوکسید را شناسایی کرده و از طریق آلارم‌های صوتی و نوری هشدار می‌دهند.

دتکتورها انواع مختلفی دارند؛ از دتکتور دود و حرارت گرفته تا دتکتور گاز و مدل‌های ترکیبی که چند سنسور را هم‌زمان در خود دارند. دتکتورهای ترکیبی با دقت بالای خود، نقش مهمی در تشخیص سریع‌تر و کاهش خسارات ایفا می‌کنند.

نصب چنین تجهیزاتی در محیط‌هایی مانند کارخانه‌ها، ادارات و مراکز داده، یک ضرورت است. برای خرید انواع دتکتورهای پیشرفته، اسپین الکتریک برندهایی چون Xtralis، Hosiden، Anysafe و دیگر برندهای معتبر جهانی را در اختیار شما قرار می‌دهد.

در اسپین الکتریک می‌توانید انواع دتکتور پیشرفته از برندهای معتبری مانند Hosiden، Xtralis را تهیه نمایید.

سیستم‌های اطفای حریق؛ خط دوم دفاع در برابر آتش

یکی از اجزای مهم برای درک اینکه سیستم‌ ضد آتش چیست، سیستم‌های اطفای حریق هستند. این سیستم‌ها وظیفه دارند پس از شناسایی و هشدار اولیه، آتش را به‌طور خودکار یا دستی خاموش کنند. تجهیزات اطفای حریق شامل آب‌پاش‌ها (اسپرینکلرها)، سیستم‌های فوم‌زنی، خاموش‌کننده‌های گازی مانند CO₂ و سیستم‌های پودری هستند.

در میان آن‌ها، اسپرینکلرها یکی از متداول‌ترین گزینه‌ها در ساختمان‌های مسکونی و صنعتی محسوب می‌شوند. این تجهیزات در صورت بالا رفتن دما، به‌صورت خودکار فعال شده و با پاشش آب در منطقه حادثه، از گسترش آتش جلوگیری می‌کنند.

اسپرینکلرها بسته به محل نصب و نوع واکنش، مدل‌های متنوعی دارند: پایین‌زن، بالا‌زن، دیواری، مخفی، واکنش سریع و واکنش استاندارد. انتخاب نوع مناسب، بسته به نوع ساختمان، کاربری و تشخیص کارشناسان صورت می‌گیرد.

برای خرید انواع سیستم‌های اطفای حریق استاندارد و حرفه‌ای، می‌توانید از برندهای معتبر موجود در اسپین الکتریک بهره‌مند شوید.

بیشتر بخوانید: بهترین برند تجهیزات اطفا حریق در سال ۱۴۰۴

دیگر اجزای کلیدی سیستم‌ ضد آتش

در پاسخ به این سؤال که سیستم‌ ضد آتش چیست، تنها به دتکتورها یا اسپرینکلرها بسنده نمی‌شود؛ بلکه اجزای دیگری نیز در کنار آن‌ها نقش حیاتی ایفا می‌کنند:

 سیستم‌های خنک‌کننده

این سیستم‌ها با استفاده از آب یا فوم، دمای محیط آتش‌گرفته را به‌سرعت کاهش داده و امکان مهار سریع‌تر حریق را فراهم می‌کنند. فوم‌ها با ایجاد لایه‌ای عایق، مانع رسیدن اکسیژن به شعله‌ها می‌شوند.

 سیستم‌های انتقال و توزیع آب

شامل شبکه‌ای از لوله‌کشی‌ها، شیرهای ایمنی و پمپ‌های فشار قوی است که در زمان آتش‌سوزی، آب مورد نیاز را به بخش‌های مختلف ساختمان می‌رسانند. این سیستم نقش ستون فقرات عملیات اطفا را دارد.

 سیستم‌های تهویه و انتقال هوا

در محیط‌های بسته یا پرریسک مانند دیتاسنترها، تهویه مناسب جهت تخلیه دود و گازهای سمی ضروری است. این سیستم‌ها با مکش سریع هوا، از خفگی افراد یا گسترش آتش جلوگیری می‌کنند.

تجهیزات ایمنی فردی

ماسک ضد دود، لباس ضد حریق، دستکش نسوز و کلاه ایمنی از جمله تجهیزاتی هستند که آتش‌نشانان و اپراتورها برای حفظ جان خود در عملیات اطفای حریق به آن‌ها وابسته‌اند.

سیستم‌های کنترل و مانیتورینگ

یکی دیگر از بخش‌های حیاتی که در پاسخ به سوال سیستم‌ ضد آتش چیست باید به آن اشاره کرد، سیستم‌های کنترل و مانیتورینگ است. این سیستم‌ها شامل پنل‌های کنترل مرکزی هستند که به طور مداوم وضعیت تمامی اجزای سیستم ضد آتش را رصد و بررسی می‌کنند. پنل‌های کنترل قادرند در صورت تشخیص حریق یا هر گونه اختلال، به‌صورت خودکار هشدار دهند و یا از طریق اپراتور اقدامات لازم را برای مهار آتش انجام دهند.

از مهم‌ترین تجهیزات در این دسته می‌توان به هیدرانت‌های مانیتوری اشاره کرد که نه تنها امکانات لازم برای مهار آتش را فراهم می‌کنند، بلکه اطلاعات عملکرد و وضعیت خود را به پنل مرکزی ارسال می‌کنند. این امکان، نظارت دقیق‌تر و پاسخ سریع‌تر را در مواقع اضطراری تضمین می‌کند.

در مجموع، سیستم‌های کنترل و مانیتورینگ، ستون فقرات هر سیستم‌ ضد آتش پیشرفته‌ای به شمار می‌آیند که با دقت بالا، ایمنی افراد و حفاظت از دارایی‌ها را تضمین می‌کنند.

بیشتر بخوانید: سیستم اعلام حریق آدرس پذیر چیست و چگونه کار می‌کند؟

نتیجه‌گیری

سیستم‌ ضد آتش چیست؟ این سوالی است که اهمیت پاسخ به آن در دنیای امروز هر روز بیشتر می‌شود، چرا که این سیستم‌ها نقش حیاتی در حفظ جان، اموال و محیط زیست در برابر آتش‌سوزی ایفا می‌کنند. سیستم‌ ضد آتش با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند دتکتورهای دود، اسپرینکلرها و مواد مقاوم در برابر آتش، امکان شناسایی سریع و مهار به موقع حریق را فراهم می‌کند. اما صرفاً نصب این سیستم‌ها کافی نیست؛ نگهداری صحیح، آموزش کاربران و رعایت پروتکل‌های ایمنی، ضامن عملکرد موثر آن‌هاست. شرکت اسپین الکتریک با ارائه بهترین تجهیزات و راهکارهای سیستم‌ ضد آتش، به افزایش ایمنی فضاهای مسکونی و تجاری کمک می‌کند. با پیشرفت تکنولوژی و به‌روزرسانی مداوم، سیستم‌های ضد آتش اسپین الکتریک تضمین کننده امنیت بیشتر و کاهش خسارت‌های ناشی از آتش‌سوزی خواهند بود. بنابراین، شناخت و استفاده از بهترین برندها و سیستم‌ها، سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌ای برای حفظ ایمنی و آرامش است.

اگر به دنبال خرید بیم دتکتور هستید، همین حالا به فروشگاه اینترنتی اسپین الکتریک مراجعه کنید. ما مجموعه‌ای از بهترین برندهای بیم دتکتور را با مناسب ترین قیمت بیم دتکتور و گارانتی اصالت کالا ارائه می‌دهیم. برای مشاهده مشخصات فنی، مقایسه مدل‌ها و ثبت سفارش آنلاین، همین حالا وارد سایت شوید و با چند کلیک ساده، خریدی مطمئن را تجربه کنید!

سوالات متدوال

سیستم‌ ضد آتش چیست و چه کاربردی دارد؟

سیستم‌ ضد آتش مجموعه‌ای از تجهیزات و فناوری‌ها است که برای شناسایی، هشدار و مهار آتش‌سوزی به کار می‌رود و از جان و مال افراد در برابر حریق محافظت می‌کند.

چرا نگهداری و آموزش در استفاده از سیستم‌ ضد آتش مهم است؟

نگهداری منظم و آموزش کاربران باعث می‌شود سیستم‌های ضد آتش به درستی عمل کنند و در مواقع اضطراری به‌موقع و مؤثر آتش را کنترل کنند.

اسپین الکتریک چه نقشی در ارائه سیستم‌های ضد آتش دارد؟

اسپین الکتریک با عرضه بهترین برندهای تجهیزات اطفا حریق و سیستم‌های پیشرفته ضد آتش، امنیت ساختمان‌ها را تضمین کرده و خدمات پشتیبانی کامل ارائه می‌دهد

اتاق‌های سرور یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در هر سازمان یا مرکز داده‌ای هستند. این اتاق‌ها محل ذخیره‌سازی، پردازش و انتقال داده‌ها می‌باشند و به‌دلیل استفاده از تجهیزات الکترونیکی حساس و گران‌قیمت، نگهداری آن‌ها نیازمند دقت بسیار بالایی است. یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهایی که می‌تواند این اتاق‌ها را به خطر بیندازد، آتش‌سوزی است. بنابراین، سیستم‌های اطفاء حریق مناسب برای اتاق سرور از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.

این مقاله به بررسی روش‌ها و سیستم‌های مختلف اطفاء حریق مناسب برای اتاق سرور می‌پردازد و نکاتی در خصوص نحوه انتخاب و استفاده از این سیستم‌ها ارائه می‌دهد.

ویژگی‌های خاص اتاق سرور

سیستم اعلام حریق اتاق سرور معمولاً مملو از تجهیزات الکترونیکی پیچیده و حساس به دما هستند. برخی از ویژگی‌های این اتاق‌ها که بر انتخاب سیستم اطفاء حریق تأثیرگذار است عبارتند از:

1. حساسیت تجهیزات: اکثر تجهیزات در اتاق سرور به شدت به دما، رطوبت و حتی تغییرات جزئی در شرایط محیطی حساس هستند. بنابراین، سیستم اطفاء حریق باید به‌گونه‌ای طراحی شود که هیچ‌گونه آسیبی به این تجهیزات وارد نکند.
2. نبود دسترسی مداوم: بسیاری از اتاق‌های سرور به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که انسان به‌طور مستقیم در آن‌ها حضور ندارد یا زمان حضور بسیار کوتاه است. در نتیجه، سیستم اطفاء حریق باید به‌گونه‌ای عمل کند که برای افراد موجود در محیط هیچ‌گونه خطری نداشته باشد.
3. دسترسی محدود: ورود به اتاق‌های سرور ممکن است برای اطفاء حریق دشوار باشد؛ به همین دلیل سیستم‌های اتوماتیک و هوشمند برای اطفاء حریق مناسب‌تر هستند.

بیشتر بخوانید: اصول حفاظت در برابر حریق برای ایمنی در برابر آتش سوزی

روش‌ها و سیستم‌های اطفاء حریق

برای اطفاء حریق در اتاق‌های سرور، روش‌ها و سیستم‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را بر اساس نوع ماده خاموش‌کننده به چند دسته تقسیم کرد. در ادامه، برخی از رایج‌ترین سیستم‌ها بررسی می‌شوند.

۱. سیستم گازی (گازهای بی‌اثر)

یکی از بهترین گزینه‌ها برای اطفاء حریق در اتاق‌های سرور، استفاده از گازهای بی‌اثر مانند نیتروژن یا آرگون است. این گازها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که میزان اکسیژن در محیط را کاهش می‌دهند و به این ترتیب آتش را خاموش می‌کنند. این سیستم‌ها مزایای زیادی دارند:

بیشتر بخوانید: نکات کلیدی در نصب اسپرینکلرها و رعایت استانداردها

• عدم آسیب به تجهیزات: گازهای بی‌اثر مانند نیتروژن هیچ‌گونه آسیب فیزیکی به تجهیزات وارد نمی‌کنند و بنابراین برای اتاق‌های سرور بسیار مناسب هستند.
• عدم باقی‌مانده: برخلاف آب یا کف، این گازها هیچ‌گونه باقی‌مانده‌ای از خود به‌جا نمی‌گذارند که ممکن است موجب آسیب به تجهیزات شود.
• عملکرد سریع: سیستم‌های گازی می‌توانند در مدت زمان بسیار کوتاهی آتش را خاموش کنند.

۲. سیستم گازی شیمیایی

این سیستم‌ها از گازهایی مانند فلوئورکتون استفاده می‌کنند که به‌وسیله جذب گرمای شعله و توقف واکنش‌های شیمیایی آتش، باعث خاموش شدن آن می‌شوند. این سیستم‌ها به‌ویژه برای فضاهایی که دارای تجهیزات حساس به رطوبت هستند، بسیار مناسب هستند. مزایای این سیستم‌ها عبارتند از:

• عملکرد سریع: این گازها در مدت زمان بسیار کوتاهی آتش را مهار می‌کنند.
• ایمنی برای تجهیزات: گازهای شیمیایی هیچ‌گونه آسیب به تجهیزات الکترونیکی نمی‌زنند و از آن‌ها محافظت می‌کنند.
• بی‌خطر برای انسان: این گازها بی‌خطر برای انسان‌ها هستند و می‌توانند بدون ایجاد مشکلات تنفسی آتش را خاموش کنند.

۳. سیستم دی‌اکسید کربن

دی‌اکسید کربن یکی دیگر از گازهایی است که برای اطفاء حریق در اتاق‌های سرور مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گاز با کاهش سطح اکسیژن در محیط و به تبع آن کاهش دمای شعله، باعث خاموش شدن آتش می‌شود. اگرچه دی‌اکسید کربن بسیار مؤثر است، اما باید توجه داشت که در صورت حضور افراد در محیط، ممکن است خطرات جدی به‌وجود آید، چرا که این گاز می‌تواند باعث خفگی شود.

۴. سیستم آبی

استفاده از سیستم‌های آبی برای اطفاء حریق در اتاق‌های سرور به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. آب می‌تواند باعث آسیب‌های جبران‌ناپذیری به تجهیزات الکترونیکی حساس شود و خطراتی مانند برق‌گرفتگی را به‌دنبال داشته باشد. در صورتی که سیستم‌های دیگر کارآیی نداشته باشند، استفاده از آب تنها در شرایط خاص و به‌عنوان آخرین راه‌حل ممکن است.

عملکرد سیستم اطفا حریق اتاق سرور چگونه است؟

سیستم اطفا حریق اتاق سرور به دلیل حساسیت بالای این محیط، عموما از ترکیبی از دتکتورهای دود، حرارت و شعله به همراه گازهای خاموش کننده استفاده میکند. دتکتورهای آشکار ساز دود اپتیکال (Photoelectric) و یونیزاسیون به صورت مداوم هوای اتاق را بررسی میکنند تا ذرات دود ناشی از سوختن کابل‌ها یا تجهیزات الکترونیکی را تشخیص دهند. در صورت شناسایی خطر، سیگنال به پنل مرکزی اعلام حریق ارسال شده و هشدارهای صوتی و تصویری فعال میشوند. از آن جا که آب می‌تواند به سرورها آسیب برساند، در بسیاری از سیستم‌ها از گازهای خاموش کننده مانند FM-200 یا Novec 1230 استفاده میشود که بدون باقی گذاشتن رسوبات، آتش را خاموش میکنند. این سیستم‌ها معمولا دارای تاخیر 30 ثانیه‌ای قبل از انتشار گاز هستند تا پرسنل فرصت تخلیه یا قطع سیستم را داشته باشند.

اما لازم است بدانید که سیستم اطفا حریق اتاق سرور اغلب به سیستم‌های مدیریت ساختمان و سیستم نظارت از راه دور متصل است تا در صورت بروز حریق، علاوه بر فعال کردن آژیرها و چراغ‌های هشدار، به صورت خودکار تهویه هوا را قطع کند و اطلاع رسانی به مسئولان از طریق SMS یا ایمیل انجام شود. برخی از سیستمهای پیشرفته حتی قابلیت تشخیص حرارت تفاضلی را دارند تا افزایش ناگهانی دما را سریعتر از دتکتورهای حرارت ثابت شناسایی کنند. همچنین، برای کاهش خطاهای احتمالی، از آشکار سازهای چند معیاره استفاده می‌شود که همزمان دود، حرارت و گازهای احتراق را تحلیل میکنند تا از هشدارهای کاذب جلوگیری به عمل آید.

 

 

راهنمای نصب سیستم اعلام حریق اتاق سرور

اتاق سرور به‌ عنوان قلب فناوری اطلاعات هر سازمان، دارای تجهیزات حساسی است که آسیب به آن‌ها می‌تواند موجب از دست رفتن داده‌ها و توقف فعالیت‌های حیاتی شود. به همین منظور نصب صحیح سیستم اطفا حریق اتاق سرور از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. با ما همراه باشید تا به بررسی راهنمای این عمل بپردازیم:

بررسی نیازها و انتخاب نوع سیستم اعلام حریق مناسب

نخستین قدم در نصب سیستم اطفا حریق اتاق سرور، بررسی دقیق نیازهای فضا و انتخاب نوع سیستم مناسب است. برای اتاق سرور، معمولا از سیستم‌های اعلام حریق هوشمند استفاده می‌شود که قابلیت تشخیص زود هنگام دود یا افزایش دما را با دقت بالا دارند. سنسورهای نقطه‌ای دود، دتکتورهای حرارتی و گاز و حتی سیستم‌های تشخیص لیزری مخصوص دیتا سنترها گزینه‌های مناسبی هستند. انتخاب سیستم باید با توجه به اندازه اتاق، چیدمان تجهیزات و همچنین میزان حساسیت به خطا صورت گیرد.

 

طراحی نقشه نصب و جانمایی تجهیزات اعلام حریق

در این مرحله، مهندسین فنی باید نقشه دقیق نصب سیستم اعلام حریق را طراحی کنند. محل نصب دتکتورها، آژیرها، پنل مرکزی و شستی‌های دستی باید به‌ گونه‌ای انتخاب شوند که تمام نواحی بحرانی را پوشش دهند. مخصوصا دتکتورها باید در بالای رک‌های سرور و سقف کاذب نصب شوند تا نقاط پنهان نیز تحت پوشش باشند. همچنین مسیر کابل‌ کشی باید به ‌صورت بهینه، با حداقل تداخل الکترو مغناطیسی و با رعایت استاندارد NFPA 72 یا EN54 طراحی گردد.

 

نصب پنل مرکزی اعلام حریق در موقعیت مناسب

پنل مرکزی به‌ عنوان مغز سیستم اعلام حریق باید در مکانی نصب شود که در شرایط اضطراری دسترسی سریع و آسان داشته باشد. عموما پنل اعلام حریق در بیرون از اتاق سرور و در اتاق کنترل یا امنیت نصب می‌شود تا در صورت بروز حادثه، دسترسی به اطلاعات سیستم و فعال ‌سازی فرمان قطع برق و تهویه امکان ‌پذیر باشد. این پنل باید در برابر نفوذ گرد و غبار، رطوبت و نوسانات برق محافظت شود و مجهز به باتری پشتیبان باشد تا در زمان قطع برق نیز فعال بماند.

 

نصب دتکتورهای دود، حرارت و شعله در نقاط بحرانی

در این مرحله از نصب سیستم اعلام حریق اتاق سرور، دتکتورها باید در نقاطی نصب شوند که بیشترین احتمال شروع حریق وجود دارد. در اتاق سرور، این نقاط شامل سقف کاذب، فضای بالای رک‌ها و در نزدیکی تجهیزات تغذیه برق است. استفاده از دتکتور دود لیزری نیز در محیط‌های با حساسیت بالا توصیه می‌شود زیرا این سنسورها قادر هستند حتی کمترین ذرات دود را تشخیص دهند. همچنین اگر تهویه قوی در اتاق وجود دارد، بهتر است از دتکتورهای مکنده استفاده شود تا عملکرد سنسور تحت تاثیر جریان هوا قرار نگیرد.

 

نصب آژیرها و فلاشرهای هشدار دهنده

طبیعی است که نصب صحیح آزیرها و آلارم‌های هشدار اهمیت بسیار بالایی در سیستم اطفا حریق اتاق سرور دارد. به طور استاندارد، آژیرهای هشدار دهنده باید به‌ گونه‌ای نصب شوند که صدای هشدار در تمام بخش‌های اطراف اتاق سرور قابل شنیدن باشد. در کنار آژیر، استفاده از فلاشرهای نوری به‌ ویژه در مکان‌هایی با صدای زمینه بالا نیز ضروری است. این هشدار دهنده‌ها هموما در ورودی‌ها، سالن کنترل و راهروهای اطراف نصب می‌شوند و باید از نوع مقاوم در برابر گرد و غبار و رطوبت باشند تا عملکرد آن‌ها در طول زمان دچار اختلال نشود.

 

نصب شستی اعلام حریق دستی در بیرون اتاق سرور

به صورت استاندارد، شستی‌های اعلام حریق باید در مکان‌های مشخص، مانند خروجی اضطراری اتاق سرور یا ورودی اصلی آن، نصب شوند. این شستی‌ها به پرسنل امکان می‌دهند که در صورت مشاهده دود یا حریق، به ‌صورت دستی هشدار را فعال کنند. این ابزار ساده اما موثر، نقش مهمی در تشخیص سریع حریق توسط افراد و تسریع در روند اطفای حریق دارد. شایان ذکر است که شستی‌ها باید دارای پوشش شفاف محافظتی و دستور العمل‌های واضح باشند.

 

برقراری ارتباط سیستم اعلام حریق و تست نهایی

در اغلب اتاق‌های سرور، سیستم اعلام حریق به سیستم اطفای حریق گازی متصل می‌شود. این ارتباط باید به‌ گونه‌ای برقرار شود که در صورت تایید هشدار توسط دتکتورها، فرمان تخلیه گاز به سیستم اطفا ارسال گردد. این سیستم‌های هوشمند معمولاا دو مرحله‌ای طراحی می‌شوند تا از تخلیه ناخواسته گاز جلوگیری شود. در پایان نیز پس از نصب کامل تجهیزات سیستم اعلام حریق اتاق سرور، باید تست عملیاتی انجام شود. این تست شامل فعال ‌سازی هر یک از دتکتورها، بررسی واکنش پنل مرکزی، بررسی عملکرد آژیر و فلاشر و لذا، تست ارتباط با سیستم اطفای حریق است.

انتخاب مناسب سیستم اعلام حریق اتاق سرور

انتخاب بهترین سیستم اطفاء حریق برای اتاق سرور به عواملی همچون ویژگی‌های اتاق، نوع تجهیزات، محدودیت‌های بودجه و خطرات احتمالی بستگی دارد. به‌طور کلی، سیستم‌های گازی (خصوصاً گازهای بی‌اثر یا شیمیایی) بهترین گزینه برای اطفاء حریق در اتاق‌های سرور هستند، زیرا:

• هیچ‌گونه آسیب به تجهیزات وارد نمی‌کنند.
• عمل‌کرد سریع و موثری دارند.
• هیچ‌گونه باقی‌مانده‌ای از خود به‌جا نمی‌گذارند.
• ایمنی بالایی برای انسان‌ها دارند.

گازهای اطفاء حریق به دلیل ویژگی‌های خاص خود در هنگام خاموش کردن آتش، می‌توانند تأثیرات مختلفی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشند. برخی از گازها به‌دلیل خاصیت شیمیایی و فیزیکی‌شان برای اطفاء حریق به‌کار می‌روند، اما این گازها در کنار کارایی بالا در خاموش کردن آتش، می‌توانند خطراتی نیز برای انسان و محیط زیست ایجاد کنند. در ادامه به توضیح دقیق این تأثیرات خواهیم پرداخت.

تأثیر گازهای اطفاء حریق بر سلامت انسان

۱. گاز دی‌اکسید کربن (CO₂)

• سلامت انسان:
  دی‌اکسید کربن یکی از گازهای رایج در سیستم‌های اطفاء حریق است. این گاز به‌طور عمده برای کاهش اکسیژن محیط و خاموش کردن آتش به‌کار می‌رود. در غلظت‌های بالا، دی‌اکسید کربن می‌تواند باعث اختلال در تنفس و خطر خفگی شود. در صورت قرار گرفتن افراد در محیطی که دی‌اکسید کربن در آن تخلیه شده باشد، سطح اکسیژن به‌طور شدید کاهش می‌یابد و فرد دچار کمبود اکسیژن و مشکلات تنفسی می‌شود.
• موارد ایمنی:
  استفاده از این گاز در محیط‌های بسته باید تحت کنترل دقیق صورت گیرد و افراد قبل از تخلیه سیستم‌های دی‌اکسید کربن باید از محیط خارج شوند. از آنجا که این گاز به‌خوبی قابل تشخیص نیست (بی‌بو و بی‌رنگ)، خطرات ناشناخته‌ای برای انسان‌ها به‌وجود می‌آورد.

۲. گاز نیتروژن (N₂)

• سلامت انسان:
  نیتروژن یک گاز بی‌اثر است و به‌طور معمول هیچ‌گونه تأثیر منفی بر سلامت انسان ندارد، چرا که بدن انسان معمولاً ۷۸ درصد نیتروژن تنفس می‌کند. با این حال، اگر نیتروژن به‌طور بیش از حد در یک محیط وارد شود، می‌تواند سطح اکسیژن را به‌طور خطرناکی کاهش دهد و به‌دنبال آن ریسک خفگی برای انسان‌ها به‌وجود آید. بنابراین، در صورت استفاده از سیستم‌های نیتروژن باید محیط به‌طور کامل از نظر میزان اکسیژن بررسی شود تا خطرات احتمالی جلوگیری شود.
• موارد ایمنی:
  در محیط‌های محدود و بسته، تخلیه نیتروژن باید با دقت و کنترل شده باشد و اطمینان حاصل شود که قبل از ورود مجدد افراد، سطح اکسیژن به مقدار ایمن برگشته است.

۳. گاز فلوئورکتون (Novec 1230)

• سلامت انسان:
  این گاز برای اطفاء حریق در فضاهایی با تجهیزات حساس به‌کار می‌رود. در غلظت‌های معمولی، فلوئورکتون هیچ‌گونه اثر سمی یا تنفسی برای انسان‌ها ندارد و برای افراد ایمن است. با این حال، در صورت قرار گرفتن در غلظت‌های بسیار بالا و در مدت زمان طولانی، ممکن است باعث تحریک تنفسی و عوارض دیگر شود. اما به‌طور کلی، فلوئورکتون به دلیل ماهیت غیر سمی خود از گازهای ایمن برای انسان‌ها در نظر گرفته می‌شود.
• موارد ایمنی:
  سیستم‌های تخلیه فلوئورکتون به‌طور معمول در فضاهایی قرار می‌گیرند که انسان‌ها نباید حضور داشته باشند. بنابراین، استفاده از این گاز در اتاق‌های سرور یا سایر فضاهای حساس، به‌طور اتوماتیک و بدون حضور انسان صورت می‌گیرد.

۴. گاز هپتافلوئوروپروپان (FM-200)

• سلامت انسان:
  هپتافلوئوروپروپان یا FM-200 یکی از گازهای شیمیایی است که در سیستم‌های اطفاء حریق به‌کار می‌رود. این گاز از نظر سمی بودن برای انسان در سطح بسیار پایین است. با این حال، در غلظت‌های بسیار بالا، مانند سایر گازهای اطفاء حریق، ممکن است آسیب‌هایی به سیستم تنفسی و قلب وارد کند. به‌طور کلی، این گاز برای انسان‌ها ایمن در نظر گرفته می‌شود، البته در صورت استفاده در غلظت‌های بالا، باید احتیاط‌های لازم رعایت شود.
• موارد ایمنی:
  در هنگام استفاده از این گاز، حضور انسان‌ها در فضاهای بسته باید محدود شود تا خطرات احتمالی به حداقل برسد. این گاز برای استفاده در فضاهایی طراحی شده که در هنگام تخلیه گاز، افراد در آنجا حضور نداشته باشند.

تأثیر گازهای اطفاء حریق بر محیط زیست

۱. گاز دی‌اکسید کربن (CO₂)

• محیط زیست:
  دی‌اکسید کربن یک گاز گلخانه‌ای است که به افزایش گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی کمک می‌کند. با این حال، میزان دی‌اکسید کربن تخلیه‌شده در سیستم‌های اطفاء حریق به‌طور محدود و در فواصل زمانی خاص است و نمی‌تواند تأثیرات بلندمدت زیادی بر محیط زیست داشته باشد. بنابراین، استفاده از این گاز در سیستم‌های اطفاء حریق نسبت به گازهای دیگر تأثیرات زیست‌محیطی کمتری دارد.

۲. گاز فلوئورکتون (Novec 1230)

• محیط زیست:
  فلوئورکتون به‌عنوان یک گاز شیمیایی، برخلاف برخی گازهای قدیمی‌تر، تأثیرات منفی زیادی بر محیط زیست ندارد. این گاز از نظر تخریب لایه اوزون و اثرات گرمایش جهانی بسیار کم‌خطر است. به همین دلیل، در حال حاضر به‌عنوان یک جایگزین ایمن‌تر برای گازهای قدیمی شناخته می‌شود. بنابراین، این گاز در مقایسه با سایر گازهای شیمیایی اطفاء حریق، از نظر زیست‌محیطی کمتر مضر است.

۳. گاز هپتافلوئوروپروپان (FM-200)

• محیط زیست:
  هپتافلوئوروپروپان یا FM-200 نسبت به گازهای دیگر مانند هالون، تأثیر کمتری بر محیط زیست دارد. این گاز از نظر تخریب لایه اوزون صفر است و در مقایسه با برخی گازهای دیگر، کمتر بر گرمایش جهانی تأثیر می‌گذارد. بنابراین، از نظر زیست‌محیطی انتخاب مناسبی است، اما همچنان باید در حد معقول و با دقت استفاده شود.

۴. گاز هالون (Halon)

• محیط زیست:
  هالون‌ها، به‌ویژه هالون ۱۳۰۱ و هالون ۱۲۱۱، به‌دلیل تأثیرات بسیار منفی بر لایه اوزون و نقش آن‌ها در افزایش گرمایش جهانی، دیگر به‌طور گسترده در سیستم‌های اطفاء حریق استفاده نمی‌شوند. این گازها به دلیل تخریب لایه اوزون و اثرات بلندمدت منفی بر محیط زیست، به‌طور کامل از بسیاری از کشورها حذف شده‌اند.

نتیجه‌گیری

اتاق‌های سرور به‌عنوان یکی از بخش‌های حیاتی هر سازمان، نیازمند حفاظت ویژه از آتش‌سوزی هستند. انتخاب سیستم مناسب برای اعلام حریق اتاق سرور باید به‌طور دقیق و با توجه به ویژگی‌های خاص این محیط‌ها انجام شود. سیستم‌های گازی مانند نیتروژن و فلوئورکتون به‌عنوان بهترین گزینه‌ها برای خاموش کردن آتش در اتاق‌های سرور شناخته می‌شوند، چرا که هم‌زمان با خاموش کردن آتش، از آسیب به تجهیزات حساس و گران‌قیمت جلوگیری می‌کنند.

در نهایت، اهمیت سیستم‌های اعلام حریق اتوماتیک و دقیق در اتاق‌های سرور غیرقابل‌انکار است و برای حفظ امنیت اطلاعات و تجهیزات، باید به‌طور جدی به آن‌ها توجه کرد. برای انتخاب بهترین سیستم اعلام حریق اتاق سرور، توصیه می‌کنیم با کارشناسان ما در اسپین الکتریک مشورت کنید تا با استفاده از سیستم‌های پیشرفته و متناسب با نیازهای خاص اتاق‌های سرور شما، بهترین گزینه را انتخاب کنید.

اگر به‌دنبال یک سیستم اعلام حریق اتاق سرور ایمن و کارآمد هستید، همین حالا با اسپین الکتریک تماس بگیرید. تیم متخصص ما آماده است تا مشاوره فنی دقیق و انتخاب بهترین راهکارها برای اطفاء حریق اتاق سرور شما را ارائه دهد. امنیت داده‌ها و تجهیزات شما در دستان ماست!

اگر به دنبال خرید بیم دتکتو هستید، همین حالا به فروشگاه اینترنتی اسپین الکتریک مراجعه کنید. ما مجموعه‌ای از بهترین برندهای بیم دتکتور را با مناسب ترین قیمت بیم دتکتور و گارانتی اصالت کالا ارائه می‌دهیم. برای مشاهده مشخصات فنی، مقایسه مدل‌ها و ثبت سفارش آنلاین، همین حالا وارد سایت شوید و با چند کلیک ساده، خریدی مطمئن را تجربه کنید!

سیستم اعلام حریق یکی از مهم‌ترین تجهیزات ایمنی ساختمان‌ها است که نقش حیاتی در پیشگیری از خسارات جانی و مالی ناشی از آتش ‌سوزی ایفا می‌کند. نصب صحیح این سیستم نیازمند رعایت استانداردها، انتخاب تجهیزات مناسب، سیم‌ کشی اصولی، جانمایی درست دتکتورها و انجام تست‌های نهایی است تا عملکرد آن در شرایط اضطراری کاملا مطمئن باشد. از سوی دیگر، رعایت نکات ایمنی در مراحل نصب و راه ‌اندازی، تضمین می‌کند که سیستم اعلام حریق با کم‌ترین خطا و بیشترین بازدهی عمل کند. در این مقاله قصد داریم به صورت 0 تا 100 به بررسی آموزش نصب اعلام حریق بپردازیم. پس این مقاله را از دست ندهید و ما را تا پایان همراهی کنید.

آموزش نصب اعلام حریق

امروزه آموزش نصب اعلام حریق یکی از حیاتی‌ترین موضوعاتی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشید تا در نهایت بتوانید محیطی را ایجاد کنید که امنیت ساکنین را تضمین می‌نماید. به طور کلی، آموزش نصب اعلام حریق شامل گام‌های زیر می‌شود:

بررسی نیازها و طراحی اولیه سیستم

اولین گام در آموزش نصب اعلام حریق، بررسی دقیق شرایط ساختمان و طراحی نقشه اجرایی است. در این مرحله کارشناس باید نوع کاربری ساختمان یعنی مسکونی، اداری، تجاری یا صنعتی را مشخص کند، چرا که استانداردها و تعداد تجهیزات در هر کاربری متفاوت است. سپس نقشه ساختمان بررسی می‌شود تا نقاط پر خطر مثل موتورخانه، اتاق برق یا آشپزخانه‌ها در اولویت قرار گیرند. علاوه بر آن، محل نصب پنل مرکزی باید طوری انتخاب شود که دسترسی آسان داشته باشد و در شرایط اضطراری سریعا قابل استفاده باشد. این مرحله، پایه اصلی نصب سیستم است و اگر به‌ درستی انجام نشود، کل سیستم کارایی لازم را نخواهد داشت.

 انتخاب تجهیزات مناسب اعلام حریق

پس از طراحی نقشه، نوبت به انتخاب تجهیزات مناسب می‌رسد. تجهیزات اصلی شامل پنل مرکزی اعلام حریق، دتکتورهای دود و حرارت، شستی‌های اعلام حریق، آژیرها و فلاشرها و همچنین سیم‌های مقاوم در برابر آتش هستند. باید توجه داشت که انتخاب تجهیزات غیر استاندارد یا بی ‌کیفیت می‌تواند کل پروژه را تحت ‌الشعاع قرار دهد. برای مثال، در محیط‌های صنعتی یا کارگاه‌ها استفاده از دتکتور حرارتی به‌ جای دتکتور دود مناسب‌تر است. همچنین، شستی‌های اعلام حریق باید در مسیرهای خروج اضطراری نصب شوند تا افراد در زمان آتش ‌سوزی بتوانند به‌ راحتی آن‌ها را فعال کنند. شایان ذکر است که استفاده از برندهای معتبر و مشاوره با شرکت‌های تخصصی، ریسک خرابی و خطاهای احتمالی را به حداقل می‌رساند.

 سیم‌ کشی و اجرای زیر ساخت‌های الکتریکی

اما در این مرحله از آموزش نصب اعلام حریق، سیم‌ کشی ساختمان متناسب با نقشه اعلام حریق انجام می‌شود. برای این کار باید از کابل‌های نسوز و مقاوم در برابر حریق استفاده کرد تا در زمان آتش‌ سوزی عملکرد سیستم دچار اختلال نشود. مسیر کابل ‌کشی باید به ‌گونه‌ای طراحی شود که با کابل‌های برق یا شبکه تداخل نداشته باشد و خطر ایجاد نویز یا آسیب به سیستم وجود نداشته باشد. همچنین، رعایت اصول نصب شامل استفاده از لوله‌های محافظ، داکت و بست‌ها بسیار مهم است. در برخی پروژه‌ها لازم است که کابل‌ کشی در سقف کاذب یا کف کاذب اجرا شود که نیازمند دقت بالاتر است.

نصب پنل مرکزی اعلام حریق

پنل مرکزی قلب سیستم اعلام حریق محسوب می‌شود و باید در محلی امن و قابل دسترس نصب شود. این پنل وظیفه دارد سیگنال‌های دریافتی از دتکتورها و شستی‌ها را پردازش کرده و در صورت نیاز آژیر و فلاشر را فعال کند. نصب پنل باید مطابق با نقشه طراحی شده باشد و تمامی سیم ‌کشی‌ها به ‌درستی به آن متصل شوند. همچنین، باید یک منبع تغذیه اضطراری مانند باتری بکاپ برای پنل در نظر گرفته شود تا در زمان قطعی برق نیز سیستم فعال بماند. انتخاب محل نصب پنل، معمولا در ورودی اصلی یا اتاق نگهبانی انجام می‌شود تا کنترل سیستم ساده‌تر باشد.

نصب دتکتورها و شستی‌ها

در این مرحله، دتکتورها و شستی‌های اعلام حریق در مکان‌های مشخص شده نصب می‌شوند. دتکتور دود معمولا در سقف اتاق‌ها و راهروها نصب می‌شود تا دود را به ‌سرعت تشخیص دهد. دتکتور حرارتی بیشتر برای محیط‌های صنعتی یا آشپزخانه‌ها به کار می‌رود. شستی‌های اعلام حریق باید در مسیرهای خروج اضطراری و در ارتفاع مناسب که معمولا ۱.۵ متر از سطح زمین است، نصب شوند تا در مواقع اضطراری به ‌راحتی در دسترس افراد قرار گیرند. رعایت فاصله استاندارد بین دتکتورها که حدود ۷.۵ تا ۱۲ متر است، اهمیت زیادی دارد، زیرا نصب غیر اصولی ممکن است باعث کاهش کارایی سیستم شود.

نصب آژیرها و فلاشرها

آژیرها و فلاشرها بخش اطلاع ‌رسانی سیستم هستند و باید به‌ گونه‌ای نصب شوند که در سراسر ساختمان هشدار به‌ خوبی شنیده و دیده شود. آژیرها باید در نقاطی نصب شوند که صدای آن‌ها در همه اتاق‌ها شنیده شود و فلاشرها مخصوصا برای مکان‌هایی مثل سالن‌های بزرگ یا محل حضور افراد نا شنوا ضروری هستند. همچنین، استفاده از چند آژیر در ساختمان‌های بزرگ برای پوشش کامل صدا توصیه می‌شود. قدرت صدا و شدت نور باید متناسب با استانداردها انتخاب شود تا در شرایط اضطراری هیچ ‌گونه ابهامی برای ساکنین وجود نداشته باشد.

تست و راه ‌اندازی سیستم اعلام حریق

و اما آخرین گام از آموزش نصب اعلام حریق، تست کامل سیستم اعلام حریق است. در این مرحله باید تک ‌تک دتکتورها، شستی‌ها، آژیرها و فلاشرها بررسی شوند تا مطمئن شویم همه اجزا به ‌درستی کار می‌کنند. این تست معمولا شامل فعال ‌سازی دستی شستی‌ها و ایجاد دود یا حرارت مصنوعی برای آزمایش دتکتورها است. همچنین باید عملکرد پنل مرکزی و باتری بکاپ بررسی شود. پس از اطمینان از صحت عملکرد سیستم، یک گزارش تست نهایی تنظیم می‌شود و سیستم آماده بهره ‌برداری خواهد بود. تست و راه ‌اندازی نقش حیاتی در اطمینان از کارایی سیستم دارد و نباید به ‌هیچ ‌وجه نادیده گرفته شود.

بیشتر بخوانید: علت آتش سوزی در کارخانه‌ها چیست؟ – بررسی 10 دلیل مهم

نکات ایمنی در آموزش نصب اعلام حریق

نصب سیستم اعلام حریق یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که برای افزایش ایمنی ساختمان‌ها و کاهش خطرات ناشی از آتش ‌سوزی باید به ‌طور دقیق و اصولی انجام شود. رعایت نکات ایمنی در حین نصب و راه ‌اندازی این سیستم‌ها، تضمین‌ کننده عملکرد صحیح آن‌ها در مواقع اضطراری است. در ادامه پنج نکته کلیدی ایمنی در ادامه پروسه آموزش نصب اعلام حریق را بررسی می‌کنیم:

رعایت کامل استانداردها و دریافت مجوزهای لازم

اولین و مهم‌ترین اصل در آموزش نصب اعلام حریق، رعایت کامل استانداردهای ایمنی است. برای هر نوع کاربری ساختمان قوانین و دستورالعمل‌های خاصی وجود دارد که باید به ‌طور دقیق اجرا شوند. همچنین، دریافت تاییدیه و مجوز از سازمان آتش ‌نشانی یا مراجع ذی‌ صلاح ضروری است. رعایت این اصول باعث می‌شود سیستم اعلام حریق به ‌صورت مطمئن عمل کند و در زمان حادثه بهترین کارایی را داشته باشد.

 انتخاب تجهیزات استاندارد و مناسب کاربری فضا

انتخاب تجهیزات با کیفیت و استاندارد یکی از مهم‌ترین مراحل نصب سیستم اعلام حریق است. دتکتور دود، دتکتور حرارت، شستی، آژیر و پنل مرکزی باید متناسب با نوع محیط انتخاب شوند. برای مثال، استفاده از دتکتور حرارتی در آشپزخانه‌ها و موتورخانه‌ها ضروری است، در حالی که دتکتور دود برای اتاق‌ها و راهروها کارایی بیشتری دارد. فراموش نکنید که تجهیزات استاندارد نه‌ تنها خطاهای سیستم را کاهش می‌دهند بلکه طول عمر بالاتری دارند و از سرمایه ‌گذاری شما حفاظت می‌کنند.

 سیم ‌کشی اصولی و استفاده از کابل‌های مقاوم در برابر حریق

یکی از مهم‌ترین نکات ایمنی در نصب اعلام حریق، اجرای سیم ‌کشی اصولی با کابل‌های ضد حریق است. این کابل‌ها در برابر حرارت مقاوم بوده و حتی در زمان آتش ‌سوزی نیز عملکرد خود را حفظ می‌کنند. مسیر سیم‌ کشی باید با دقت طراحی شود تا از کابل‌های برق یا منابع نویز فاصله داشته باشد. همچنین، استفاده از داکت‌ها و لوله‌های محافظ برای افزایش ایمنی کابل‌ها توصیه می‌شود. لازم به ذکر است که رعایت این موارد از آموزش نصب اعلام حریق، باعث می‌شود سیستم حتی در شرایط بحرانی بدون مشکل کار کند.

 نصب درست و جانمایی بهینه تجهیزات

محل نصب تجهیزات اعلام حریق نقش حیاتی در عملکرد صحیح سیستم دارد. دتکتورها باید در سقف و نقاطی نصب شوند که بیشترین پوشش را داشته باشند و از منابع تولید دود یا بخار غیر مرتبط مثل آشپزخانه یا حمام فاصله کافی داشته باشند. شستی‌ها باید در مسیرهای خروج اضطراری و در ارتفاع حدود ۱.۵ متر نصب شوند تا در مواقع لزوم دسترسی سریع به آن‌ها امکان ‌پذیر باشد. همچنین، نصب آژیرها و فلاشرها باید به ‌گونه‌ای باشد که هشدار در تمام نقاط ساختمان شنیده و دیده شود.

بیشتر بخوانید: رفع خطای سیستم اعلام حریق

 تست جامع، نگهداری دوره‌ای و آموزش کاربران

بعد از نصب، انجام تست کامل سیستم اعلام حریق الزامی است. این تست شامل بررسی عملکرد دتکتورها، شستی‌ها، آژیرها، فلاشرها و باتری بکاپ است. علاوه بر آن، سرویس دوره‌ای و بازدیدهای منظم توسط کارشناسان ایمنی اهمیت زیادی دارد تا از بروز خرابی یا خطا جلوگیری شود. آموزش کاربران و کارکنان ساختمان در زمینه نحوه استفاده از شستی‌ها و واکنش صحیح در زمان هشدار، یکی از بخش‌های مهم در آموزش نصب اعلام حریق و همچنین نگهداری سیستم محسوب می‌شود و تاثیر مستقیم بر ایمنی ساکنین دارد.

بیشتر بخوانید: دتکتور حرارتی خطی در حفاظت از انبارها و آشیانه‌ها با استفاده از فناوری فیبر نوری

بهترین مرجع نصب اعلام حریق

حال که با آموزش نصب اعلام حریق آدرس پذیر و معمولی آشنا شدید، بد نیست به معرفی یکی از بهترین مراجع خدمات سیستم‌های ایمنی در برابر حریق بپردازیم. اسپین الکتریک به ‌عنوان بهترین مرجع نصب سیستم اعلام حریق، یک پکیج کامل و حرفه‌ای از مشاوره تخصصی، بازدید و طراحی نقشه حفاظتی، تامین تجهیزات اعلام حریق و نصب اصولی را ارائه می‌دهد تا ایمنی ساختمان شما از مرحله برنامه ‌ریزی تا بهره ‌برداری تضمین شود. تیم فنی اسپین الکتریک با استفاده از دتکتورهای دارای گواهی ‌نامه، پنل‌های مرکزی آدرس ‌پذیر، شستی‌ها و آژیرهای استاندارد و سیم ‌کشی با کابل‌های نسوز، جانمایی تجهیزات را مطابق استانداردهای بین ‌المللی انجام می‌دهد تا پوشش ‌دهی کامل و کم‌ترین هشدار کاذب حاصل شود.

علاوه بر نصب و راه ‌اندازی، اسپین الکتریک خدمات تست و راه ‌اندازی جامع، تهیه گزارش‌های فنی، سرویس و نگهداری دوره‌ای و پشتیبانی فنی را نیز ارائه می‌کند و با آموزش کاربران و نگهداری منظم، عملکرد بلند مدت سیستم اعلام حریق را تضمین می‌نماید. اگر به دنبال یک مرجع قابل‌اعتماد برای نصب اعلام حریق، تامین تجهیزات استاندارد و پشتیبانی پس از فروش هستید، اسپین الکتریک با تاکید بر کیفیت، تجربه و خدمات مشتری‌ محور انتخابی مطمئن و حرفه‌ای است. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان، کافیست از طریق پل‌های ارتباطی با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

راهنمای تست پس از آموزش نصب اعلام حریق

اکنون که آموزش نصب اعلام حریق را دریافت کردید، لازم است بدانید که تست سیستم اعلام حریق پس از نصب یکی از مراحل حیاتی برای اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات است. در این مرحله باید تمامی اجزا از جمله دتکتورها، شستی‌های اعلام حریق، آژیرها، فلاشرها و پنل مرکزی به ‌طور کامل بررسی و آزمایش شوند. تست دتکتورها عموما با ایجاد دود یا حرارت مصنوعی انجام می‌شود تا حساسیت آن‌ها به شرایط واقعی ارزیابی گردد. لذا شستی‌ها باید به ‌صورت دستی فعال شوند تا از انتقال سیگنال به پنل و عملکرد صحیح آژیرها مطمئن شویم.

همچنین، عملکرد باتری بکاپ و منبع تغذیه اضطراری باید کنترل شود تا در زمان قطع برق سیستم همچنان فعال باقی بماند. ثبت گزارش تست، شامل تاریخ، نتیجه آزمایش‌ها و هر گونه ایراد مشاهده‌ شده، به بهبود فرآیند نگهداری و سرویس‌های دوره‌ای کمک می‌کند.

تجهیزات کلیدی در آموزش نصب اعلام حریق

علاوه بر آموزش نصب اعلام حریق، لازم است بدانید که لازمه موفقیت در نصب این سیستم‌ها، استفاده از تجهیزات استاندارد و با کیفیت است. این تجهیزات شامل موارد زیر می‌شوند:

1. پنل مرکزی اعلام حریق
2. دتکتور دود
3. دتکتور حرارتی
4. شستی اعلام حریق
5. آژیر اعلام حریق
6. فلاشر یا چراغ هشدار
7. کابل‌های نسوز و مقاوم در برابر آتش
8. باتری بکاپ یا منبع تغذیه اضطراری
9. داکت، لوله و بست‌های محافظ سیم‌ کشی
10. کارت توسعه یا ماژول‌های جانبی

بیشتر بخوانید: دتکتور حرارتی خطی آنالوگ قابل ریست چیست و چه کاربردی دارد؟

نحوه نصب دتکتور اعلام حریق

دتکتور اعلام حریق پر کارترین و حیاتی‌ترین عضو در سیستم‌های اعلام حریق به شمار می‌آید. در واقع دتکتور است که وظیفه تشخیص دود یا گاز را بر عهده می‌گیرد. اما نحوه نصب دتکتور اعلام حریق به شکل زیر می‌باشد:

انتخاب محل مناسب نصب دتکتور

اولین گام در پروسه نحوه نصب دتکتور اعلام حریق، انتخاب محل مناسب است. به صورت استاندارد، دتکتورها باید در سقف یا بالای دیوار نصب شوند تا بیشترین پوشش را در برابر دود یا حرارت داشته باشند. لذا سعی کنید که از نصب دتکتورها در مکان‌های مرطوب، نزدیک تهویه، فن یا پنجره‌ای که جریان هوا شدید دارد خودداری کنید، زیرا این موقعیت‌ها می‌توانند عملکرد دتکتور را کاهش دهند. ارتفاع استاندارد نصب دتکتور معمولا بین ۱۰ تا ۳۰ سانتی ‌متر پایین‌تر از سقف است و رعایت فاصله مناسب بین دتکتورها با توجه به فضای اتاق و دستورالعمل تولید کننده بسیار اهمیت دارد.

آماده‌ سازی و نصب پایه دتکتور

پس از انتخاب محل مناسب، باید پیش از هر چیز، پایه دتکتور نصب شود. برای این کار ابتدا محل را با ابزار مناسب علامت ‌گذاری کرده و با استفاده از پیچ و رول پلاک، پایه را به سقف یا دیوار محکم کنید. اطمینان حاصل کنید که پایه کاملا تراز و محکم باشد تا دتکتور پس از نصب ثابت و ایمن باقی بماند. در این مرحله، کابل‌های برق یا سیگنال دتکتور نیز آماده شده و از مسیر مناسب عبور داده می‌شوند تا اتصالات بدون فشار و خمیدگی باشند. شایان ذکر است که استفاده از تجهیزات بی کیفیت در این مرحله از نحوه نصب دتکتور اعلام حریق، می‌تواند طول عمر و البته کارایی آن را به طرز محسوسی کاهش دهد.

اتصال کابل‌ها و سیم‌ کشی دتکتور

اما در سومین گام از نحوه نصب دتکتور اعلام حریق، کابل‌های ورودی و خروجی سیستم اعلام حریق به ترمینال‌های دتکتور متصل می‌شوند. توجه داشته باشید که قطب ‌بندی سیم‌ها مطابق با دستورالعمل تولید کننده رعایت شود تا دتکتور عملکرد صحیح داشته باشد. تمامی اتصالات باید محکم و بدون قطعی باشند و در صورت استفاده از دتکتورهای آدرس ‌پذیر، آدرس ‌دهی مناسب هر دتکتور روی پنل کنترل انجام شود. همچنین لازم است بدانید که این مرحله تضمین می‌کند که دتکتور بتواند سیگنال هشدار را به کنترل پنل منتقل کند.

نصب پوشش دتکتور و تست نهایی

و اما آخرین مرحله شامل نصب پوشش یا بدنه اصلی دتکتور و انجام تست عملکرد است. پس از قرار دادن پوشش، عملکرد دتکتور با استفاده از اسپری دود یا تست حرارت بررسی می‌شود تا مطمئن شوید که دتکتور به درستی سیگنال هشدار را ارسال می‌کند. همچنین بررسی کنید که دتکتور به راحتی از پایه جدا شود و در صورت نیاز به سرویس، امکان دسترسی سریع وجود داشته باشد. رعایت این مرحله باعث تضمین امنیت ساختمان و طول عمر سیستم اعلام حریق خواهد شد.

نحوه نصب شستی اعلام حریق

اما نصب شستی اعلام حریق یکی دیگر از مراحل کلیدی در طراحی سیستم‌های ایمنی ساختمان است و نیازمند رعایت دقیق استانداردها و نکات فنی می‌باشد. اما نحوه نصب شستی اعلام حریق به چه صورت است؟ ابتدا محل نصب شستی را در دسترس و قابل رویت انتخاب کنید و اطمینان حاصل کنید که ارتفاع آن برای همه افراد مناسب باشد. این ارتفاع به طور استاندارد، بین ۱.۲ تا ۱.۴ متر از سطح زمین توصیه می‌شود. سپس با استفاده از ابزار مناسب، محل مورد نظر را علامت ‌گذاری و بر اساس نوع شستی، پایه یا قوطی پشت آن را نصب کنید.

کابل‌های رابط سیستم اعلام حریق را از مسیر مناسب عبور دهید و مطمئن شوید که کابل‌ها در برابر آسیب و فشار محافظت شده‌اند. پس از اتصال سیم‌ها به ترمینال‌های شستی، پوشش آن را نصب کرده و تست عملکرد شستی را انجام دهید تا از ارسال صحیح سیگنال هشدار به کنترل پنل اطمینان حاصل شود. در آخرین گام نیز اطمینان حاصل کنید که نصب شستی مطابق با استانداردهای ملی و بین ‌المللی بوده و دارای گواهی تایید کیفیت است می‌باشد.

کلام پایانی

همانگونه که دیدید در این مقاله به طور کامل به بررسی آموزش نصب اعلام حریق پرداختیم. دانستیم که نصب و راه ‌اندازی سیستم اعلام حریق تنها زمانی اثر بخش خواهد بود که تمامی مراحل از طراحی نقشه تا انتخاب تجهیزات، سیم‌ کشی، نصب، تست و نگهداری با دقت و مطابق استاندارد انجام شوند. شایان ذکر است که رعایت نکات ایمنی مانند استفاده از تجهیزات استاندارد، کابل‌های نسوز، جانمایی درست دتکتورها و آموزش کاربران باعث می‌شود این سیستم در شرایط بحرانی بهترین عملکرد را داشته باشد. از همراهی شما متشکریم.

مجموعه اسپین الکتریک با تجربه گسترده و بهره ‌گیری از تجهیزات معتبر، بهترین گزینه برای نصب و پشتیبانی سیستم‌های اعلام حریق به شمار می‌رود. جهت کسب اطلاعات بیشتر کافیست با ما تماس بگیرید.

سوالات متداول

بهترین محل نصب شستی و دتکتور اعلام حریق کجاست؟

شستی‌ها باید در دسترس و قابل رویت باشند و ارتفاع استاندارد آن‌ها عموما بین ۱.۲ تا ۱.۴ متر از سطح زمین است. دتکتورها نیز باید نزدیک سقف یا بالای دیوار نصب شوند تا بیشترین پوشش را داشته باشند و از جریان شدید هوا، تهویه یا مکان‌های مرطوب دور باشند. رعایت این نکات در آموزش نصب اعلم حریق، موجب عملکرد صحیح سیستم و افزایش ایمنی ساختمان می‌شود.

آیا آموزش نصب اعلام حریق ضروری است؟

بله، نصب صحیح سیستم اعلام حریق نیازمند آشنایی با استانداردهای ملی و بین ‌المللی، سیم‌ کشی صحیح و اتصال به پنل کنترل است. انجام این کار توسط افراد غیر متخصص می‌تواند باعث اختلال در عملکرد سیستم شود و ایمنی ساختمان را به خطر بیندازد.

چگونه می‌توان از عملکرد صحیح سیستم اعلام حریق مطمئن شد؟

همانگونه که پیش‌تر هم اشاره کردیم، پس از آموزش نصب اعلام حریق باید تست عملکرد این سیستم انجام شود. به طور کلی، استفاده از اسپری دود یا تست حرارت می‌تواند صحت ارسال سیگنال هشدار به پنل کنترل را تایید کند. همچنین شستی‌ها نیز با فشار دادن و مشاهده پاسخ سیستم آزمایش می‌شوند که انجام این تست‌ها به ‌طور دوره‌ای بسیار ضروری است.

آیا فاصله بین دتکتورها و شستی‌ها اهمیت دارد؟

بله، فاصله مناسب بین دتکتورها باید مطابق دستورالعمل تولید کننده و استانداردهای ایمنی رعایت شود تا پوشش کامل فضا تضمین شود. فاصله اشتباه می‌تواند باعث عدم تشخیص به موقع حریق یا هشدار اشتباه شود و امنیت ساختمان را کاهش دهد. همچنین شستی‌ها نباید بیش از حد دور از محل‌های تجمع باشند تا در مواقع اضطراری دسترسی آسان داشته باشند.

نصب دتکتور حرارتی خطی روی سینی کابل

یک الگوی موج سینوسی،  باید هنگام نصب دتکتور حرارتی خطی در کاربرد سینی کابل استفاده شود. حداکثر فاصله بین هر قله یا دره نباید از ۶ فوت (۱٫۸ متر) بیشتر باشد. سیم دتکتور در کناره‌های سینی کابل با استفاده از مناسب‌ترین گیره نصب، بر اساس ساختار سینی، در جای خود محکم می‌شود.

دتکتور بر روی تمامی کابل‌های برق و کنترل موجود در سینی نصب می‌شود و فاصله‌گذاری آن مطابق شکل انجام می‌گیرد. در آینده هنگامی که کابل‌های اضافی به داخل سینی کشیده می‌شوند، باید در زیر دتکتور حرارتی خطی  قرار گیرند.

برآورد طول دتکتور حرارتی خطی برای سینی کابل

نیاز است که دتکتور حرارتی خطی به‌صورت الگوی موج سینوسی اجرا شود، بنابراین ممکن است برآورد طول کلی مورد نیاز دتکتور حرارتی خطی برای یک مسیر مشخص دشوار باشد. محاسبه زیر به تعیین مقدار تقریبی دتکتور حرارتی خطی مورد نیاز برای نصب در سینی کابل کمک می‌کند.

برای تعیین تعداد کلیپ یا گیره نصب در طول سینی کابل، طول سینی کابل را بر ۳ تقسیم کرده و عدد ۱ را به آن اضافه کنید.

بیشتر بخوانید: طراحی لوله‌کشی سیستم اطفاء حریق با گاز CO₂ بر اساس استاندارد NFPA 12

نصب دتکتور حرارتی خطی روی تسمه نقاله

چندین ناحیه رایج برای حفاظت در سیستم‌های نقاله وجود دارد. غلتک‌هایی که به دلیل اصطکاک ناشی از از دست رفتن روغن ‌کاری بیش از حد داغ می‌شوند و یاتاقان‌های غلتکی داغ‌شده می‌توانند باعث آتش‌سوزی در تسمه نقاله و/یا مواد روی آن شوند. همچنین، مواد روی نقاله ممکن است بر اثر اصطکاک یا جرقه مشتعل شوند. خرابی یا فشار بیش از حد نیز ممکن است موجب داغ شدن بیش از حد موتورهای محرک و آتش‌سوزی شود. این‌ها همگی از نواحی رایج برای حفاظت در یک سیستم نقاله هستند. جزئیات مربوط به کاربرد دتکتور حرارتی خطی در نقاله‌ها در شکل‌های زیر نمایش داده شده است.

در برخی موارد، ممکن است لازم باشد برای پشتیبانی از دتکتور حرارتی خطی از یک سیم راهنما استفاده شود . در این نوع نصب، سیم باید در هر ۱۵ فوت (۴٫۵ متر) پشتیبانی شود. این کار از آویزان شدن سیم جلوگیری می‌کند، که ممکن است در عملکرد نقاله اختلال ایجاد کرده یا توسط مواد حمل‌شده آسیب ببیند.

حتماً با اپراتورهای کارخانه مشورت شود تا ارتفاع مواد حمل‌شده و نحوه بارگیری آن‌ها روی نقاله مشخص گردد. به‌عنوان‌مثال، اگر نقاله از سمت راست بارگیری شود، احتمالاً ارتفاع مواد در سمت چپ نقاله بیشتر خواهد بود. بنابراین، دقت بیشتری در تعیین محل نصب دتکتور باید صورت گیرد. در نظر گرفتن این موارد از آسیب غیرضروری به دتکتور حرارتی خطی جلوگیری می‌کند.

بیشتر بخوانید: طراحی سیستم اطفاء حریق با گاز دی‌اکسید کربن (CO₂)

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی بالای تسمه نوار نقاله

شکل بالا دتکتور حرارتی خطی با سیم نگهدارنده نوع M را نشان می‌دهد که مستقیماً بالای نوار نقاله‌ای که باید تحت حفاظت قرار گیرد نصب شده است.
در صورت امکان، دتکتور باید به پوششی متصل شود که بیش از ۲٫۳ متر بالاتر از نوار نقاله نباشد و در یک سطح افقی یا موازی با خط نوار نقاله قرار گیرد. این پوشش به‌عنوان جمع‌کننده حرارت عمل کرده و باعث کشف زودهنگام می‌شود.
پشتیبانی توسط سیم نگهدارنده انجام می‌شود که با یک پیچ تنظیم (ترن‌باکل) در فاصله حداکثر ۷۵٫۷ متر مهار شده است. از وسایل مهار تأییدشده میانی در فواصل ۴٫۵ تا ۶ متر استفاده می‌شود تا کشیدگی مناسب دتکتور حفظ شود.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی بر روی بازوی هرزگرد تسمه نوار نقاله

نوع تسمه‌ای (نصب بر روی بازوی هرزگرد)
شکل‌های بالا دتکتور حرارتی خطی با سیم نگهدارنده نوع M را نشان می‌دهد که در هر دو طرف تسمه، در ناحیه بین هرزگرد و غلتک نصب شده است.
پشتیبانی توسط سیم نگهدارنده انجام می‌شود که با یک پیچ تنظیم (ترن‌باکل) در فاصله حداکثر ۷۵٫۷ متر مهار شده تا کشیدگی مناسب دتکتور حفظ شود.
از وسایل مهار تأییدشده در محل هر هرزگرد استفاده می‌شود تا از تماس دتکتور با قطعات متحرک جلوگیری شود.
*استفاده از سیم نگهدارنده اختیاری است؛ اما در صورت عدم استفاده از آن، ممکن است به بست‌های اضافی نیاز باشد.

Bottom of Form

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی برای نصب در کنار تسمه نوار نقاله

نصب در کنار تسمه – به شکل‌های بالا مراجعه شود
(الف) محل سوم و اختیاری برای نصب دتکتور حرارتی خطی در کنار و کمی بالاتر از تسمه است.
(ب) دتکتور را با استفاده از سیم نگهدارنده نوع M* در هر دو طرف تسمه، زیر یک نبشی به ابعاد ۷٫۶ × ۷٫۶ × ۰٫۳ سانتی‌متر نصب کنید. این نبشی به‌عنوان جمع‌کننده حرارت و نگهدارنده عمل می‌کند. نبشی باید در فاصله ۷٫۶ تا ۱۰٫۲ سانتی‌متر بالاتر از تسمه و دقیقاً در بالای مسیر یاتاقان‌های بیرونی غلتک‌ها قرار گیرد.
(ج) دتکتور را با مهار سیم نگهدارنده به پیچ تنظیم و چشمی‌هایی که در فواصل حداکثر ۷۵٫۷ متر قرار دارند، و همچنین با استفاده از بست‌های تأییدشده  دتکتور حرارتی خطی که در فواصل حدود ۴٫۵ تا ۶ متر نصب می‌شوند، پشتیبانی کنید تا از افتادگی جلوگیری شده و تماس با قطعات متحرک صورت نگیرد.
(د) روش جایگزین، استفاده از دتکتور بدون سیم نگهدارنده است که در این حالت دتکتور مستقیماً با گیره‌های نصب تأییدشده در فواصل ۱٫۵ تا ۳ متر به نبشی متصل می‌شود.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی برای نصب در تجهیزات توزیع برق

شکل بالا دتکتور حرارتی خطی را نشان می‌دهد که از میان یک تابلو کنترل موتور عبور داده شده است. این دتکتور با بست‌های سیمی PM-3 به تجهیز تحت حفاظت مهار شده است. سایر تجهیزاتی که ممکن است به همین روش محافظت شوند شامل ترانسفورماتورها، تابلوهای برق، پست‌ها، بانک‌های مقاومت و غیره هستند، مشروط بر اینکه دمای محیط از حد مجاز دتکتور تجاوز نکند.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی برای نصب در تصفیه کننده ها یا گردگیرها یا Dust Collectors/Baghouses

شکل  دتکتور حرارتی خطی را نشان می‌دهد که با استفاده از براکت‌های زاویه‌دار، در ارتفاع ۸۰ سانتی‌متر بالاتر از کف داخلی یک غبارگیر نصب شده است.
از جعبه اتصال پایه، دتکتور به‌صورت دایره‌ای در اطراف دیواره داخلی بخش بیرونی دستگاه عبور داده شده، سپس از طریق لوله فلزی به لوله مرکزی منتقل می‌شود و در آنجا نیز به‌صورت دایره‌ای نصب شده است، همان‌طور که در شکل نشان داده شده است.
سپس دتکتور از طریق لوله به بالای غبارگیر منتقل می‌شود، جایی که با استفاده از سیم نگهدارنده مطابق الگوی نشان داده شده در شکل دوم مهار شده است.
دتکتور همچنین می‌تواند در اطراف قاب‌های موتور فن نصب شود تا شرایط داغ شدن بیش از حد در مراحل اولیه شناسایی گردد.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی برای نصب در برج های خنک کننده یا Cooling Towers

شکل بالا، نصب دتکتور حرارتی خطی را در یک برج خنک‌کننده نشان می‌دهد. این دتکتور از جعبه تقسیم نصب‌شده روی کف سکوی فن شروع شده، از روی موتور فن عبور داده شده، دور محیط داخلی پایه استوانه‌ای فن، درست در زیر سکوی فن حلقه شده و سپس به جعبه تقسیم بازگردانده شده است.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی برای نصب در قفسه بندی باز با چیدمان پالت

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی برای نصب در مخازن سوخت با سقف متحرک

شکل‌های بالا، نصب دتکتور حرارتی خطی را در اطراف محیط یک مخزن سوخت با سقف شناور نشان می‌دهند. این دتکتور در ناحیه بین آب‌بند اولیه لوله و پوشش ثانویه محافظ در برابر شرایط جوی نصب شده است. نیاز به استفاده از کلیپس‌های نصب و نوع آن‌ها بسته به نوع مخزنی که باید تحت اطفاء حریق قرار گیرد، متفاوت خواهد بود.

شکل بالا یک آشکارساز حرارتی خطی را نشان می‌دهد که در بخشی از یک قفسه باز پالت‌دار نصب شده است.
زمانی که دتکتور حرارتی خطی در قفسه‌های باز تک‌ردیفه و دوردیفه که با اسپرینکلر محافظت می‌شوند استفاده شود، یک خط کابل آشکارساز در هر سطح اسپرینکلر درون قفسه مورد نیاز است.
قفسه‌های عریض‌تر ممکن است به اجرای اضافی آشکارساز در هر سطح نیاز داشته باشند.
برای به حداقل رساندن خطر آسیب مکانیکی به آشکارساز، روش نصب ترجیحی این است که آشکارساز در فضای دودکش طولی (longitudinal flue space) قرار گیرد و در هر سطح خط اسپرینکلر به تیر افقی بار (horizontal load beam) متصل شود.
اگر قفسه‌ها اسپرینکلر نداشته باشند و ارتفاع آن‌ها بیشتر از ۱۶ فوت (۴.۹ متر) باشد، آشکارساز باید در دو سطح اجرا شود.
اگر ارتفاع قفسه‌ها بیشتر از ۳۲ فوت (۹.۸ متر) باشد، آشکارساز باید در سه سطح اجرا شود و به همین ترتیب ادامه می‌یابد.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی

آشنایی با مدارها

مدارها
تمامی مدارها باید به صورت حلقه سری اجرا شوند. آن‌ها نباید شاخه‌های “T” یا “Y” داشته باشند و باید در یک محفظه خاتمه یابند که الزامات مشخص‌کننده را برآورده کند. مدارهای کلاس A (چهارسیمه) باید از تابلو کنترل اصلی خارج شده و به آن بازگردند، در حالی که مدارهای کلاس B (دو یا چهارسیمه) می‌توانند در یک مقاومت انتهایی از راه دور یا در تابلو اصلی خاتمه یابند.
حداکثر طول مدار دتکتور حرارتی خطی محدود به ظرفیت تابلو کنترل است که معمولاً بین ۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ فوت (۱۵۲۴ متر تا ۳۰۴۸ متر) بسته به مدل می‌باشد.
برای رسیدن به نواحی مورد نظر جهت اطفاء حریق، می‌توان از سیم مسی با نوع تأیید شده استفاده کرد، اما فقط دتکتور حرارتی خطی باید در هر بخشی از مدار که برای تشخیص افزایش دما یا آتش‌سوزی در نظر گرفته شده، به کار رود.

ممکن است بخش‌هایی از ناحیه تحت حفاظت وجود داشته باشد که در آن، سیم موجود در مدار به‌عنوان دتکتور در نظر گرفته نشود. چنین شرایطی معمولاً در مکان‌هایی با دمای محیطی بسیار بالا یا زمانی که لازم است مداری برای رسیدن به ناحیه مورد نظر از روی یک مدار فعال تشخیص دیگر عبور کند، اتفاق می‌افتد. در این شرایط، تنها در این بخش‌های محدود باید از سیم مسی استفاده شود و این سیم باید درون محفظه‌های مناسب به دتکتور حرارتی خطی متصل (اسپلایس) گردد.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی

نصب و اتصالات

نصب و اتصال
تمام جزئیات نصب باید به‌صورت منظم و حرفه‌ای انجام شود. تمام خم‌کاری‌ها و نصب دتکتور حرارتی خطی Protectowire باید با استفاده از انگشتان انجام شود. از انبردست یا سایر ابزارهای سخت نباید برای این منظور استفاده شود. تمام خم‌ها باید به‌صورت منحنی و گرد باشند. خم‌های ۹۰ درجه مجاز نیستند.

شکل A  ابزارهای اتصال برای سینی کابل، نقاله‌ها، نبشی‌ها، تیرهای I شکل، تیرهای مشبک و موارد مشابه را نشان می‌دهد. بست‌های سیمی PM-3 (شکل 10C) را می‌توان در سینی‌های کابل دارای پوشش با لبه‌های خم‌شده و همچنین در تجهیزات توزیع برق مانند تابلوهای برق، ترانسفورماتورها و پانل‌های کنترل موتور استفاده کرد

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی

محافظت مکانیکی
دتکتور حرارتی خطی باید در هر محلی که به شستی‌های اعلام حریق دستی، ترمینال‌های آزمایش، جعبه‌های تقسیم و غیره متصل می‌شود، داخل لوله قرار گیرد. انتهای باز لوله‌های فلزی که دتکتور از آن عبور می‌کند باید به بوش مجهز شوند. پس از نصب تابلو کنترل و انجام کلیه سیم‌کشی‌ها و لوله‌گذاری‌ها، درب‌های تابلو باید بسته باقی بمانند. هر دو سر تمامی لوله‌ها یا مسیرهای سیم‌کشی که به تابلو کنترل متصل می‌شوند باید به‌طور کامل با درزگیر مسدود شوند تا از ورود گاز یا میعانات به داخل کابین تابلو جلوگیری شود.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی

اتصال و اتصال‌دهی
تمام اتصالات به ترمینال‌ها باید با استفاده از سیم‌های نرم مسی انعطاف‌پذیر PFL که توسط شرکت ارائه می‌شود، انجام شود، مگر در مواردی که تجهیزات دارای ترمینال‌های فشاری باشند که در این صورت می‌توان مستقیماً به دتکتور حرارتی خطی متصل شد. اتصال‌دهی در داخل دتکتور فقط باید با استفاده از کانکتورهای اتصال که توسط شرکت ارائه می‌شود، انجام گیرد. برای کاربردهای فضای باز، روش توصیه‌شده برای اتصال و انتهای‌زنی این است که تمام اتصالات در داخل جعبه‌های تقسیم با درجه حفاظتی مناسب انجام شود. در سایر کاربردها، به‌ویژه در مکان‌هایی با رطوبت بالا یا مرطوب، استفاده از نوار درزگیر SFTS برای تمام اتصالات درون‌خطی الزامی است.

راهنمای نصب دتکتور حرارتی خطی

دستورالعمل اتصال دو دتکتور به یکدیگر با استفاده از ترمینال شانه ای و چسب برق

اگر به دنبال خرید بیم دتکتور هستید، همین حالا به فروشگاه اینترنتی اسپین الکتریک مراجعه کنید. ما مجموعه‌ای از بهترین برندهای بیم دتکتور را با مناسب ترین قیمت بیم دتکتور و گارانتی اصالت کالا ارائه می‌دهیم. برای مشاهده مشخصات فنی، مقایسه مدل‌ها و ثبت سفارش آنلاین، همین حالا وارد سایت شوید و با چند کلیک ساده، خریدی مطمئن را تجربه کنید!

دتکتور شعله به تجهیزاتی گفته می‌شود که توانایی تشخیص حریق و شعله آتش را دارند و می‌توانند هشدارهای لازم را به صدا درآورده یا عملیات اطفا حریق را آغاز نمایند. اما لازم است بدانید که امروزه انواع دتکتور های شعله در طیف متنوعی وجود دارند که استفاده از هر کدام از آن‌ها در یک محیط خاص می‌تواند ثمر بخشی بیشتری داشته باشد. از همین روی، نیاز دارید که انواع دتکتور های شعله را بشناسید تا بهینه‌ترین انتخاب را داشته باشید. امروز و در این مقاله قصد داریم به معرفی 4 مورد از رایج‌ترین انواع دتکتور شعله بپردازیم. پس این مقاله را از دست ندهید و ما را تا پایان همراهی کنید.

دتکتور شعله چیست؟

دتکتور شعله یک نوع سنسور ایمنی پیشرفته است که برای شناسایی و تشخیص حضور شعله یا احتراق در محیط‌های صنعتی، تجاری و حساس طراحی شده است. این دستگاه با بهره‌ گیری از فناوری‌های مختلف مانند اشعه ماورا بنفش، مادون قرمز یا ترکیب آن‌ها یا حتی IR3 قادر است در کمترین زمان ممکن وجود شعله را حتی از فواصل دور و در شرایط نوری و محیطی پیچیده تشخیص دهد. دتکتور شعله نقش بسیار حیاتی در سیستم‌های اعلام و اطفا حریق دارد و در صنایعی مانند نفت، گاز، پتروشیمی، نیروگاه‌ها، انبارهای سوخت، کارخانه‌های مواد شیمیایی و حتی فرودگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. عملکرد سریع، دقت بالا و توانایی شناسایی شعله بدون نیاز به تماس مستقیم با آتش، از مهم‌ترین ویژگی‌های این دتکتورهاست. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر با انواع دتکتور های شعله آشنا شویم.

بیشتر بخوانید: انتخاب دتکتور شعله مناسب – بررسی 8 نکته کلیدی

رایج‌ترین انواع دتکتور های شعله

اما بپردازیم به موضوعی که از ابتدا وعده آن را داده بودیم. همانگونه که گفتیم، امروزه انواع مختلفی از دتکتورهای شعله وجود دارند که هر کدام، برای استفاده در محیطی خاص طراحی و ساخته می‌شوند. با ما همراه باشید تا به معرفی رایج‌ترین انواع دتکتور های شعله بپردازیم.

دتکتور شعله فرا بنفش (UV Flame Detector)

دتکتور شعله فرابنفش یا همان UV،  یکی از پر کاربردترین انواع دتکتور های شعله است که با استفاده از حسگر حساس به اشعه فرا بنفش در بازه‌ی طیفی ۱۸۰ تا ۲۶۰ نانو متر، قادر به شناسایی سریع شعله در کمتر از چند میلی ‌ثانیه است. این نوع دتکتور بیشتر برای فضاهایی مناسب است که در آن‌ها سوخت‌های هیدروکربنی، گازهای قابل اشتعال یا بخارات فرار وجود دارد. از جمله مزایای دتکتور UV می‌توان به سرعت پاسخ‌ دهی بالا و دقت قابل ‌قبول در تشخیص حریق اشاره کرد. اما باید توجه داشت که این سنسورها به منابع UV کاذب مانند جوشکاری یا تابش خورشید حساس هستند و در محیط‌های پر از گرد و غبار یا دود غلیظ ممکن است کارایی آن‌ها کاهش یابد.

دتکتور شعله مادون قرمز (IR Flame Detector)

دتکتور شعله مادون قرمز که با نام IR نیز شناخته می‌شود، نوعی دیگر از انواع دتکتور های شعله است که با تجزیه و تحلیل طول ‌موج‌های مادون قرمز ساطع ‌شده از شعله، حضور آتش را شناسایی می‌کند. این محصول مناسب فضاهایی است که احتمال انتشار گازهای قابل احتراق و احتراق غیر منتظره وجود دارد. دتکتورهای IR معمولا مقاوم در برابر تداخلات ناشی از منابع نوری معمولی هستند و می‌توانند در محیط‌هایی با گرد و غبار یا بخار نیز عملکرد مناسبی داشته باشند. اگر چه سرعت پاسخ ‌دهی آن نسبت به مدل UV کمی پایین‌تر است، اما نرخ خطای پایین و ایمنی عملکرد بالا، استفاده از آن را در صنایع نفت و گاز، انبارهای سوخت و مراکز صنعتی بزرگ به گزینه‌ای مطمئن تبدیل کرده است.

دتکتور شعله ترکیبی UV/IR

دتکتور شعله ترکیبی UV/IR با ادغام مزایای فناوری فرا بنفش و مادون قرمز، دقت و قابلیت اطمینان بسیار بالاتری در تشخیص شعله فراهم می‌کند. دتکتورهای ترکیبی به ‌گونه‌ای طراحی شده است که برای فعال شدن، باید سیگنال هم‌ زمان از دو حسگر UV و IR دریافت شود، که همین موضوع باعث کاهش آلارم‌های کاذب و افزایش ایمنی می‌شود. دتکتور UV/IR در محیط‌هایی که شرایط پیچیده‌ای از نظر نور، دود، بخار یا منابع اشتباه نوری وجود دارد، عملکرد بسیار پایداری دارد. از این دتکتورها معمولا در فرودگاه‌ها، سکوهای نفتی، اتاق‌های سرور حساس و کارخانه‌های تولید مواد شیمیایی استفاده می‌شود. این مدل با ترکیب دقت بالا و مقاومت در برابر خطای تشخیص، یکی از ایده آل‌ترین انواع دتکتور های شعله به شمار می‌آید.

دتکتور شعله IR3

اما در نهایت، دتکتور شعله IR3 پیشرفته‌ترین نوع از انواع دتکتور های شعله است که با استفاده از سه طول‌ موج متفاوت در طیف IR، قادر به تشخیص دقیق بین شعله واقعی و منابع گرمایی یا نوری جعلی است. مدل IR3 برای شناسایی شعله در فاصله‌های بسیار دور یعنی تا حدود ۶۰ متر و در محیط‌های سخت، مانند فضاهای باز، انبارهای بزرگ و پالایشگاه‌ها بسیار موثر عمل می‌کند. دتکتور IR3 مقاومت بالایی در برابر آلارم کاذب دارد و حتی در شرایط دارای نور خورشید، گرما، دود، بخار یا انعکاس‌های نوری نیز عملکرد دقیقی از خود نشان می‌دهد. استفاده از این مدل برای پروژه‌هایی که نیاز به پوشش وسیع، ایمنی حداکثری و قابلیت اعتماد بالا دارند، کاملا توصیه می‌شود.

بیشتر بخوانید: تفاوت دتکتور گاز صنعتی با سایر دتکتور ها چیست؟ – بررسی 6 مورد کلیدی

نکات کلیدی در انتخاب انواع دتکتور های شعله

به منظور این که بتوانید ایمنی محیط مد نظر خودتان را در مقابل حوادثی مانند گاز گرفتگی یا حریق تضمین کنید، نیازمند این هستید که از یک سری نکات ایمنی در انتخاب انواع دتکتور های شعله پیروی کنید. این نکات شامل موارد زیر می‌شود:

نوع سوخت و مواد قابل اشتعال موجود در محیط

اولین و مهم‌ترین نکته در انتخاب انواع دتکتور های شعله، توجه به نوع سوخت یا مواد قابل اشتعال در محیط نصب است. به‌ عنوان مثال، در محیط‌هایی که با سوخت‌های هیدروکربنی، الکل یا گازهای صنعتی سر و کار دارند، نوع شعله و طول ‌موج‌های ساطع ‌شده از احتراق آن‌ها متفاوت است. بنابراین، انتخاب دتکتور مناسب با توانایی تشخیص شعله‌های خاص مانند شعله‌های آبی، بی ‌رنگ یا مادون قرمز، اهمیت زیادی دارد. انتخاب اشتباه ممکن است منجر به عدم شناسایی به ‌موقع آتش یا ایجاد آلارم‌های کاذب شود.

شرایط محیطی و محل نصب دتکتور شعله

شرایط محیطی یکی دیگر از عوامل حیاتی در انتخاب انواع دتکتور های شعله است. عواملی مانند گرد و غبار، بخار، نور خورشید، باد، باران یا دودهای دائمی می‌توانند عملکرد دتکتور را تحت تاثیر قرار دهند. به طور کلی، در فضاهای باز یا محیط‌های دارای نور شدید طبیعی، بهتر است از دتکتورهای IR3 یا UV/IR استفاده شود که مقاومت بالایی در برابر تداخل‌های محیطی دارند. شایان ذکر است که در محیط‌های سر پوشیده با تهویه ضعیف، انتخاب دتکتوری با حساسیت بالا و زاویه دید گسترده، توصیه می‌شود. فراموش نکنید که درک درست از موقعیت نصب و ویژگی‌های فیزیکی محل می‌تواند تضمین ‌کننده‌ عملکرد صحیح انواع دتکتور های شعله باشد.

محدوده تشخیص و زاویه دید دتکتور

محدوده تشخیص و زاویه دید، از مشخصه‌های فنی بسیار مهم در انتخاب انواع دتکتور های شعله هستند. برخی دتکتورها می‌توانند شعله را از فاصله ۱۰ تا ۶۰ متری شناسایی کنند، اما این ویژگی باید متناسب با ابعاد فضا و خطرات موجود تنظیم شود. مثلا در سوله‌های صنعتی بزرگ یا انبارهای سوخت، استفاده از دتکتورهایی با برد بلند و زاویه دید وسیع می‌تواند موجب کاهش تعداد دتکتورهای موردنیاز و افزایش بهره‌وری اقتصادی شود. در سوی مقابل، در فضاهای کوچک و محدود، استفاده از دتکتور با برد کوتاه و دقت بالا کفایت می‌کند.

زمان پاسخ ‌دهی و مقاومت در برابر آلارم کاذب

سرعت واکنش دتکتور شعله در برابر بروز آتش ‌سوزی، در محیط‌های حساس، موضوعی بسیار حیاتی است. دتکتوری که بتواند در کمتر از یک ثانیه شعله را شناسایی و آلارم را صادر کند، می‌تواند از گسترش آتش و وقوع فاجعه جلوگیری نماید. اما در کنار سرعت، توانایی دتکتور در فیلتر کردن منابع نوری یا حرارتی غیر مرتبط نیز اهمیت دارد تا از ایجاد آلارم‌های کاذب جلوگیری شود. لازم به ذکر است که استفاده از دتکتورهایی که دارای الگوریتم‌های تحلیلی چندگانه (مانند IR3 یا UV/IR) هستند، باعث افزایش دقت و کاهش هشدارهای اشتباه خواهد شد.

قابلیت سازگاری با سیستم‌های اعلام و اطفای حریق

انواع دتکتور های شعله باید به‌ خوبی با سایر اجزای سیستم اعلام و اطفای حریق هماهنگ شوند. قابلیت اتصال به پنل‌های کنترل مرکزی، سیستم‌های اطفای خودکار مثل گاز FM-200 یا کربن دی اکسید، و نرم ‌افزارهای مانیتورینگ، از جمله ویژگی‌هایی است که باید هنگام انتخاب انواع دتکتور های شعله در نظر گرفته شود. همچنین وجود خروجی‌های دیجیتال و آنالوگ، پروتکل‌های ارتباطی مانند Modbus، HART یا Relay و امکان کالیبره کردن دتکتور برای کاربردهای خاص نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. این قابلیت‌ها تضمین می‌کنند که سیستم شما نه‌ تنها دقیق بلکه هوشمند، منعطف و قابل توسعه باشد و بیشترین بهره وری را ارائه دهد.

چرا استفاده از انواع دتکتور های شعله مهم است؟

انواع دتکتور های شعله با قابلیت شناسایی سریع و دقیق شعله‌های ناشی از سوخت‌های مختلف، نقش کلیدی در پیشگیری از آتش ‌سوزی‌های گسترده و خسارات جبران ‌نا پذیر ایفا می‌کنند. دتکتورهای شعله، با استفاده از فناوری‌هایی مانند مادون قرمز، فرا بنفش یا ترکیبی از آن‌ها و IR3 حتی در شرایط نوری یا محیطی دشوار، عملکرد قابل ‌اعتمادی دارند و می‌توانند آتش را از فواصل دور و بدون تماس مستقیم شناسایی نمایند. استفاده از این دتکتورها در صنایع حساس مانند نفت، گاز، پتروشیمی، انرژی، نظامی و هوافضا، نه تنها باعث افزایش سطح ایمنی و کاهش حوادث می‌شود، بلکه موجب کاهش هزینه‌های بیمه، افزایش بهره ‌وری و ایجاد آرامش خاطر برای نیروی انسانی و مدیران پروژه خواهد شد. انتخاب صحیح و نصب اصولی انواع دتکتور شعله، گامی هوشمندانه در جهت حفاظت از سرمایه‌ها و حفظ محیط‌ زیست به شمار می‌رود.

بیشتر بخوانید: دتکتور گاز تشعشعی چیست؟ – 0 تا 100 چیزی که باید بدانید!

کلام پایانی

همانگونه که دیدید در این مقاله به طور کامل به معرفی و بررسی برخی از رایج‌ترین انواع دتکتور های شعله پرداختیم. دانستیم که دتکتور شعله ابزاری کلیدی و حیاتی است که می‌تواند ایمنی محیط را در برابر حریق و آتش سوزی تضمین نماید. به همین منظور، شناخت انواع دتکتور های شعله که شامل دتکتور شعله مادون قرمز، فرا بنفش، ترکیبی و IR3 می‌شود یک الزام به شمار می‌رود. ضمن سپاس از همراهی شما عزیزان با ما تا پایان این مقاله، امیدواریم مطالب ارائه شده برای شما مفید بوده باشد.

مجموعه اسپین الکتریک به صورت تخصصی در زمینه تامین و عرضه انواع دتکتور های شعله فعالیت می‌کند. همچنین مجموعه ما آماده است تا خدمات مربوط به این سیستم‌ها را نیز به شما ارائه دهد. به همین منظور، کافیست از طریق پل‌های ارتباطی با کارشناسان ما تماس بگیرید و از مشاوره رایگان بهره مند شوید.

برای استعلام دقیق قیمت دتکتور شعله و قیمت دتکتور گاز از شرکت اسپین الکتریک، معمولاً باید مستقیماً با واحد فروش شرکت تماس بگیرید،