تعیین اندازه لولهها و سوراخها برای سیستم اطفاء حریق با گاز دی اکسیدکربن
NFPA12-ANNEX-C
ین ضمیمه جزو الزامات این سند NFPA نیست، بلکه تنها برای مقاصد اطلاعاتی گنجانده شده است.
C.1 محاسبه اندازه لولهها برای سیستمهای دیاکسید کربن
محاسبه اندازه لولهها برای سیستمهای دیاکسید کربن پیچیده است زیرا افت فشار بهطور غیرخطی با طول لوله ارتباط دارد. دیاکسید کربن بهصورت مایع در فشار اشباع از مخزن ذخیره خارج میشود. با کاهش فشار بهدلیل اصطکاک در لوله، مایع به بخار تبدیل میشود و مخلوطی از مایع و بخار تولید میکند. بنابراین، حجم مخلوط جاری افزایش مییابد و سرعت جریان نیز باید افزایش یابد. به این ترتیب، افت فشار در واحد طول لوله در انتهای لوله بیشتر از ابتدای آن خواهد بود.
اطلاعات مربوط به افت فشار برای طراحی سیستمهای لولهکشی میتواند بهترینطور از منحنیهای فشار در برابر طول معادل برای نرخهای جریان و اندازههای مختلف لوله بهدست آید. این منحنیها میتوانند با استفاده از معادله نظری که در بخش 4.7.5.1 آمده است ترسیم شوند. عوامل Y و Z در معادله آن پاراگراف وابسته به فشار ذخیرهسازی و فشار خط هستند. در معادلات زیر، Z یک نسبت بدون بعد است و عامل Y واحدهای فشار ضربدر چگالی دارد و بنابراین سیستم واحدها را تغییر میدهد. عوامل Y و Z میتوانند بهصورت زیر ارزیابی شوند:
جایی که:
P = فشار در انتهای خط لوله [psi (kPa)]
PI = فشار ذخیرهسازی [psi (kPa)]
p = چگالی در فشار P [lb/ft³ (kg/m³)]
P1 = چگالی در فشار P1 [lb/ft³ (kg/m³)]
Ln = لگاریتم طبیعی
فشار ذخیرهسازی یک عامل مهم در جریان دیاکسیدکربن است. در ذخیرهسازی با فشار پایین، فشار شروع در مخزن ذخیرهسازی به سطح پایینتری کاهش مییابد، بسته به اینکه آیا تمام یا بخشی از تامین پخش میشود. به همین دلیل، فشار متوسط در طول تخلیه حدود 285 psi (1965 kPa) خواهد بود. معادله جریان بر اساس فشار مطلق است؛ بنابراین، 300 psi (2068 kPa) برای محاسبات مربوط به سیستمهای فشار پایین استفاده میشود.
در سیستمهای فشار بالا، فشار ذخیرهسازی به دمای محیط بستگی دارد. دمای محیط معمولی 70°F (21°C) فرض میشود. برای این شرایط، فشار متوسط در سیلندر در هنگام تخلیه بخش مایع حدود 750 psi (5171 kPa) خواهد بود. بنابراین، این فشار برای محاسبات مربوط به سیستمهای فشار بالا انتخاب شده است.
با استفاده از فشارهای پایه 300 psi (2068 kPa) و 750 psi (5171 kPa)، مقادیر عوامل Y و Z در معادله جریان تعیین شدهاند. این مقادیر در جدول C.1 (a) و جدول C.1 (b) ذکر شدهاند.
برای کاربرد عملی، مطلوب است که منحنیهایی برای هر اندازه لولهای که میتواند استفاده شود رسم شود. با این حال، معادله جریان میتواند به صورت زیر بازترتیب شود:
جایی که:
از شکل C.1 (a)، فشار شروع 228 psi (1572 kPa) (فشار پایانی خط اصلی) با خط نرخ جریان [193 lb/min (87.6 kg/min)] در طول معادل حدود 300 فوت (91.4 متر) تقاطع میکند. به عبارت دیگر، اگر خط انشعاب از مخزن ذخیرهسازی شروع شود، دیاکسید کربن مایع باید از 300 فوت (91.4 متر) لولهکشی عبور کند تا فشار به 228 psi (1572 kPa) کاهش یابد. بنابراین، این طول به عنوان نقطه شروع برای طول معادل خط انشعاب در نظر گرفته میشود. فشار پایانی خط انشعاب سپس به 165 psi (1138 kPa) میرسد، جایی که خط نرخ جریان 193lb/min (87.6 kg/min) با خط طول معادل کلی 410 فوت (125 متر) تقاطع میکند، یا 300 فوت + 110 فوت (91 متر + 34 متر). با این فشار پایانی جدید [165 psi (1138 kPa)] و نرخ جریان[500 lb/min (227 kg/min)]، مساحت معادل مورد نیاز برای اسپرینکلر در انتهای هر خط انشعاب تقریباً 0.567 اینچ مربع (366 میلیمتر مربع) خواهد بود.
این تقریباً همان مثال اسپرینکلر بزرگ تک است، به جز اینکه نرخ تخلیه به دلیل کاهش فشار نصف شده است.
طراحی سیستم توزیع لولهکشی بر اساس نرخ جریان مورد نظر در هر اسپرینکلر است. این به نوبه خود نرخ جریان مورد نیاز در خطوط انشعاب و لولهکشی اصلی را تعیین میکند. از تجربه عملی، میتوان اندازههای تقریبی لولههای مورد نیاز را تخمین زد. فشار در هر اسپرینکلر میتواند از منحنیهای جریان مناسب تعیین شود. اندازههای دهانه اسپرینکلر سپس بر اساس فشار اسپرینکلر از دادههای ارائه شده در بخش 4.7.5.2 انتخاب میشود.
در سیستمهای فشار بالا، هدر اصلی از چندین سیلندر جداگانه تأمین میشود. بنابراین جریان کل تقسیم بر تعداد سیلندرها میشود تا نرخ جریان از هر سیلندر بدست آید. ظرفیت جریان شیر سیلندر و اتصالات به هدر با هر سازنده متفاوت است، بسته به طراحی و اندازه. برای هر شیر خاص، لوله انشعاب و مجموعه اتصالات، طول معادل میتواند به صورت فوت از اندازه لوله استاندارد تعیین شود. با این اطلاعات، معادله جریان میتواند برای تهیه یک منحنی جریان در مقابل افت فشار استفاده شود. این منحنی یک روش مناسب برای تعیین فشار هدر برای ترکیب شیر و اتصالات خاص فراهم میکند.
جدول C.1(d) و جدول C.1(e) طولهای معادل اتصالات لوله را برای تعیین طول معادل سیستمهای لولهکشی فهرست میکنند. جدول C.1(d) برای اتصالات رزوهای است و جدول C.1(e) برای اتصالات جوشی است. هر دو جدول برای اندازههای لولهSchedule 40 محاسبه شدهاند؛ با این حال، برای تمام مقاصد عملی، همان ارقام میتوانند برای اندازههای لوله Schedule 80 نیز استفاده شوند. این جداول باید برای تعیین طول معادل لوله برای اتصالات استفاده شوند مگر اینکه دادههای آزمایش سازنده نشان دهند که عوامل دیگری مناسب هستند. برای اتصالات مکانیکی شیار دار که برای استفاده در سیستمهای دیاکسید کربن فهرست شدهاند، دادههای طول معادل باید از سازنده دریافت شود.
برای تغییرات جزئی در ارتفاع لولهکشی، تغییر در فشار سر قابل توجه نیست. با این حال، اگر تغییر قابل توجهی در ارتفاع وجود داشته باشد، این عامل باید در نظر گرفته شود. اصلاح فشار سر برای هر فوت از ارتفاع بستگی به فشار متوسط خط دارد، زیرا چگالی با فشار تغییر میکند. عوامل اصلاحی در جدول C.1(f) و جدول C.1(g) برای سیستمهای فشار پایین و فشار بالا به ترتیب داده شدهاند. اصلاحی که هنگام جریان به سمت بالا اعمال میشود، از فشار پایانی کم میشود و زمانی که جریان به سمت پایین است، به فشار پایانی افزوده میشود.