بیم دتکتور دودی اعلام حریق پروجکتوری از یک فرستنده تشکیل شده است که یک پرتو مادون قرمز را در سراسر ناحیه محافظتشده به سمت یک گیرنده که شامل یک سلول حساس به نور است ارسال میکند، سلولی که قدرت سیگنال پرتو نوری را پایش میکند.
این دتکتور بر اساس اswsصل انسداد نور عمل میکند. عنصر حساس به نور در بیم دتکتور دودی اعلام حریق در شرایط عادی نوری را که توسط گیرنده تولید میشود مشاهده میکند. گیرنده بر اساس درصدی از انسداد کلی به یک سطح حساسیت از پیش تعیینشده کالیبره میشود. این سطح حساسیت توسط سازنده و بر اساس طول بیم (فاصله بین فرستنده و گیرنده) مشخص میشود. معمولاً بیش از یک تنظیم برای انتخاب توسط نصاب بر اساس طول بیم در کاربرد موردنظر وجود دارد. برای دتکتورهایی که لیست UL دارند، تنظیم حساسیت باید مطابق با استاندارد UL 268 «دتکتورهای دود برای سیستمهای اعلام حریق حفاظتی» باشد.
فرستنده در برخی واحدها ممکن است مستقل از گیرنده تغذیه شود که میتواند به میزان زیادی سیمکشی و در نتیجه هزینه نصب را کاهش دهد. از آنجا که پشتیبان باتری برای سیستمهای اعلام حریق الزامی است، پشتیبان باتری برای فرستنده نیز موردنیاز خواهد بود، چه از پنل تغذیه شود و چه به صورت مستقل.
بر خلاف دتکتورهای دودی فوتوالکترونیک نقطهای، بیم دتکتور دودی اعلام حریق به طور کلی نسبت به رنگ دود حساسیت کمتری دارد. بنابراین، بیم دتکتور دودی اعلام حریق ممکن است برای کاربردهایی که مناسب دتکتورهای فوتوالکترونیک نقطهای نیستند، مناسب باشد، مانند کاربردهایی که انتظار میرود آتش دود سیاه تولید کند. بیم دتکتور دودی اعلام حریق نیاز به دود قابل مشاهده دارد و بنابراین ممکن است در برخی کاربردها به اندازه دتکتورهای یونی حساس نباشد.
بیم دتکتور دودی اعلام حریق نسبت به انسداد تجمعی ایجادشده توسط یک میدان دود حساس است. این انسداد تجمعی توسط ترکیبی از چگالی دود و فاصله خطی میدان دود در طول پرتو نوری پروجکتشده ایجاد میشود. انسداد تجمعی در واقع اندازهگیری درصد انسداد نور است.
از آنجا که انسداد ناگهانی و کامل پرتو نور یک نشانه معمول دود نیست، دتکتور این حالت را به عنوان وضعیت خطا در نظر میگیرد، نه هشدار. این آستانه معمولاً توسط سازنده در سطح حساسیتی که بیش از ۹۰ تا ۹۵ درصد انسداد کلی است تنظیم میشود. این موضوع احتمال هشدار ناخواسته ناشی از انسداد پرتو توسط یک جسم جامد، مانند یک تابلو یا نردبان که به طور تصادفی در مسیر پرتو قرار گرفته، را به حداقل میرساند.
تغییرات بسیار کوچک و آهسته در کیفیت منبع نور نیز یک نشانه معمول دود نیست. این تغییرات ممکن است به دلیل شرایط محیطی مانند تجمع گردوغبار و آلودگی روی مجموعههای نوری فرستنده و/یا گیرنده ایجاد شوند. این تغییرات معمولاً توسط یک کنترل خودکار بهره (AGC) جبران میشوند. زمانی که دتکتور برای اولین بار روشن شده و وارد برنامه راهاندازی خود میشود، سطح سیگنال نوری آن زمان را به عنوان نقطه مرجع شرایط عادی در نظر میگیرد. با کاهش کیفیت سیگنال نوری در طول زمان، مثلاً به دلیل گردوغبار، AGC این تغییر را جبران میکند. نرخ جبران محدود است تا اطمینان حاصل شود که دتکتور همچنان نسبت به آتشهای آهسته یا دودزا حساس باقی بماند. هنگامی که AGC دیگر نتواند کاهش سیگنال را جبران کند (مانند تجمع بیش از حد آلودگی) دتکتور وضعیت خطا را اعلام خواهد کرد.
لوازم جانبی بیم دتکتور دودی اعلام حریق
لوازم جانبی برای بیم دتکتور دودی اعلام حریق ممکن است شامل پنلهای اعلام از راه دور، ایستگاههای تست از راه دور که امکان آزمایش الکترونیکی دورهای دتکتور را فراهم میکنند، و فیلترهایی باشند که بهعنوان تست «مجاز/غیرمجاز» برای کالیبراسیون صحیح دتکتور استفاده میشوند. برخی سازندگان استفاده از آینه برای هدایت پرتو را فراهم میکنند. سیستمهای اعلام حریق هوشمند میتوانند یک آدرس مجزا به بیم دتکتور دودی اعلام حریق اختصاص دهند تا اعلام محل آتش بهتر صورت گیرد. سیستمهای متعارف نیز ممکن است از طریق رلهها اعلام از راه دور داشته باشند.
ویژگی تشخیص حرارت بیم دتکتور دودی اعلام حریق
برخی بیم دتکتور دودی اعلام حریق یک عنصر حساس به حرارت را در گیرنده خود جای دادهاند که فرکانس پالس پرتو را پایش میکند. حرارت پرتو پالسی را تضعیف یا منحرف میکند که میتواند توسط گیرنده دریافت شود و باعث ایجاد هشدار گردد. این انحراف معمولاً زمانی بیشتر است که آتش به فرستنده نزدیکتر باشد تا به گیرنده. باید توجه داشت که مدولاسیون فرکانسی ناشی از چراغهای فلورسنت با این ویژگی تشخیص حرارت تداخل نداشته باشد. توصیههای سازنده باید دنبال شوند.
کاربرد صحیح بیم دتکتور دودی اعلام حریق
مانند دتکتورهای دودی نقطهای، بیم دتکتور دودی اعلام حریق برای کاربردهای فضای باز نامناسب هستند. شرایط محیطی مانند دماهای بسیار بالا یا پایین، باران، برف، یخ، مه و شبنم میتوانند با عملکرد صحیح دتکتور تداخل داشته باشند. شرایط محیط بیرونی رفتار دود را غیرقابل پیشبینی میسازد.
اگرچه بیم دتکتور دودی اعلام حریق و دتکتورهای دودی نقطهای تحت استانداردهای یکسان UL و NFPA قرار دارند، الزامات این استانداردها متفاوت است زیرا اصل عملکرد آنها با یکدیگر فرق دارد. مهم است که طراح این تفاوتها را درک کرده و هنگام انتخاب و بهکارگیری دتکتورهای دود در سیستمهای اعلام حریق بهطور کامل در نظر بگیرد.
دتکتورهای دودی نقطهای حداکثر پوششی معادل ۹۰۰ فوت مربع یا ۳۰×۳۰ فوت دارند. حداکثر فاصله بین دتکتورها ۴۱ فوت است زمانی که عرض ناحیه تحت حفاظت از ۱۰ فوت تجاوز نکند، مانند یک راهرو.
بیم دتکتور دودی اعلام حریق به طور معمول دارای حداکثر برد ۳۳۰ فوت و حداکثر فاصله بین دتکتورها ۶۰ فوت است. این به بیم دتکتور دودی اعلام حریق پوشش نظری معادل ۱۹,۸۰۰ فوت مربع میدهد. توصیههای سازنده و عوامل دیگر مانند هندسه اتاق میتوانند باعث کاهش عملی این پوشش حداکثری شوند. حتی با وجود این کاهشها، بیم دتکتور دودی اعلام حریق میتواند ناحیهای را پوشش دهد که نیازمند چندین دتکتور نقطهای خواهد بود. تعداد کمتر دستگاهها به معنای هزینه نصب و نگهداری پایینتر است.
ارتفاع سقف در بیم دتکتور دودی اعلام حریق
حساسیت پاسخ دتکتور دودی نقطهای معمولاً با افزایش فاصله آن از آتش کاهش مییابد. هنگامی که ارتفاع سقف بیش از ۱۶ فوت باشد، طراح باید در نظر بگیرد که آیا فاصلهگذاری دتکتورهای نقطهای باید کاهش یابد یا خیر. این موضوع الزاماً در مورد بیم دتکتور دودی اعلام حریق صدق نمیکند، چرا که آنها برای کاربردهای با سقفهای بلند ایدهآل هستند. برخی سازندگان اجازه افزایش پوشش با افزایش ارتفاع سقف را میدهند. این امر به دلیل رفتار مورد انتظار ستون دود است.
اگرچه همه آتشها از پایینترین نقاط خطر یا نزدیک سطح زمین شروع نمیشوند، این یک سناریوی معمولی آتش است. در چنین حالتی دود تولیدشده توسط آتش به سمت سقف بالا میرود. معمولاً ستون دود هنگام حرکت از نقطه آغاز به سمت بالا شروع به گسترش میکند و یک میدان دود به شکل مخروط وارونه تشکیل میدهد. چگالی این میدان دود میتواند تحت تأثیر نرخ رشد آتش قرار گیرد. آتشهای سریع تمایل دارند چگالی یکنواختتری در سراسر میدان دود تولید کنند در حالی که در آتشهای کندتر ممکن است در بخشهای بالاتر میدان دود رقیقسازی رخ دهد.
در برخی کاربردها، بهویژه در مکانهایی با سقفهای بلند، بیم دتکتور دودی اعلام حریق ممکن است نسبت به آتشهای آهسته یا دودزا پاسخدهی بیشتری داشته باشد زیرا پرتو از میان کل میدان دود عبور میکند. دتکتورهای نقطهای تنها میتوانند دود را در نقطه خود نمونهبرداری کنند. دودی که وارد محفظه آنها میشود ممکن است به زیر آستانه هشدار (سطح دود موردنیاز برای آلارم) رقیق شده باشد.
محدودیت اصلی بیم دتکتور دودی اعلام حریق این است که یک دستگاه خط دید است و بنابراین در معرض تداخل ناشی از هر جسم یا فردی قرار دارد که ممکن است وارد مسیر پرتو شود. این موضوع استفاده از آن را در بیشتر فضاهای اشغالشده با سقفهای معمولی غیرعملی میسازد.
با این حال، بسیاری از تأسیسات دارای فضاهایی هستند که بیم دتکتور دودی اعلام حریق نه تنها قابل قبول، بلکه دتکتور منتخب محسوب میشود. فضاهایی با سقفهای بلند مانند آتریومها، لابیها، سالنهای ورزشی، ورزشگاهها، موزهها، شبستان کلیساها، همچنین کارخانهها و انبارها میتوانند گزینههای مناسبی برای بیم دتکتور دودی اعلام حریق باشند. بسیاری از این کاربردها مشکلات ویژهای را برای نصب دتکتورهای نقطهای و مشکلات بیشتری را برای نگهداری صحیح آنها ایجاد میکنند. استفاده از بیم دتکتور دودی اعلام حریق در بسیاری از این فضاها میتواند این مشکلات را کاهش دهد زیرا به دستگاههای کمتری نیاز خواهد بود و این دستگاهها میتوانند روی دیوارها نصب شوند که دسترسی به آنها آسانتر از سقفها است.
تاثیر سرعت بالای جریان هوا بر عملکرد بیم دتکتور دودی اعلام حریق
مناطق با حرکت زیاد هوا یک مشکل خاص برای تشخیص دود توسط هر دو نوع دتکتور دودی نقطهای و بیم دتکتور دودی اعلام حریق ایجاد میکنند، زیرا انتشار دود که تحت شرایط عادی اتفاق میافتد ممکن است رخ ندهد. سرعت بالای هوا ممکن است دود را از محفظه آشکارسازی دتکتور دودی نقطهای خارج کند. باید به عملکرد دتکتور دودی نقطهای در مکانهایی که سرعت هوا بیش از ۳۰۰ فوت در دقیقه (fpm) است یا زمانی که تغییرات هوا در ناحیه تحت حفاظت بیش از ۷.۵ بار در ساعت است توجه ویژهای شود. (رجوع شود به NFPA 72-1999, 2-3.6.6.3)
بیم دتکتور دودی اعلام حریق برای پایداری در جریانهای هوای زیاد به منظور درج در فهرست آزمایش نمیشود، زیرا حرکت زیاد هوا تأثیر زیادی بر بیم دتکتور دودی اعلام حریق ندارد. محدوده آشکارسازی بیم دتکتور دودی اعلام حریق میتواند به اندازه یک زمین فوتبال باشد (برد حداکثری بیم معمولاً ۳۳۰ فوت است) نه یک یا دو اینچ مانند محفظه آشکارسازی دتکتور نقطهای. بنابراین احتمال اینکه دود از محدوده آشکارسازی بیم دتکتور دودی اعلام حریق خارج شود بسیار کمتر است. هرچند کاهش فاصلهگذاری در مناطق با جریان هوای زیاد الزامی نیست، اما باید به رفتار مورد انتظار دود در این کاربردها توجه شود.
استراتیفیکیشن در بیم دتکتور دودی اعلام حریق
استراتیفیکیشن زمانی رخ میدهد که دود ناشی از سوختن یا مواد در حال سوختن توسط حرارت گرم شده و از هوای خنک اطراف رقیقتر میشود. دود تا زمانی بالا میرود که دیگر تفاوت دمایی بین دود و هوای اطراف وجود نداشته باشد. (رجوع شود به NFPA 72-1999, A-2-3.6.1.4) بنابراین، استراتیفیکیشن ممکن است در مناطقی که دمای هوا در سطح سقف بالا است رخ دهد، بهویژه در مکانهایی که تهویه وجود ندارد. بر روی سقفهای صاف (جایی که تیرها یا بیمها کمتر از ۴ اینچ عمق دارند) بیم دتکتور دودی اعلام حریق معمولاً یک فوت پایینتر از سقفهایی تا ارتفاع ۳۰ فوت و ۱.۵ فوت پایینتر از سقفهایی تا ارتفاع ۶۰ فوت نصب میشود. این موقعیتیابی به جبران احتمال استراتیفیکیشن کمک میکند.
محیطهای نامساعد برای نصب بیم دتکتور دودی اعلام حریق
یکی از محدودیتهای اصلی دتکتورهای دودی نقطهای ناتوانی آنها در دوام آوردن در محیطهای نامساعد مانند دماهای بسیار بالا یا پایین، آلودگی، رطوبت و گازهای خورنده است. بیم دتکتور دودی اعلام حریق نیز ممکن است در معرض برخی از این عوامل تضعیفکننده قرار گیرد. از آنجا که بیم دتکتور دودی اعلام حریق میتواند در برخی کاربردها پشت پنجرههای شیشهای شفاف و خارج از محیط خطر نصب شود، میتواند بر این اثرات غلبه کند. با این حال، پنجرهها باید تمیز و عاری از هرگونه مانع نگه داشته شوند. این ویژگی همچنین میتواند اجازه دهد از آنها در کاربردهایی که حفاظت در برابر انفجار موردنیاز است استفاده شود.
اصطبلها و مکانهای نگهداری دام یا تجهیزات نمونههای خوبی هستند که در آنها هشدار زودهنگام موردنیاز است، اما دتکتورهای دودی نقطهای به دلیل دماهای متغیر و شرایط پرگردوغبار و آلوده مناسب نیستند. بیم دتکتور دودی اعلام حریق میتواند جایگزین مناسبی باشد، زیرا اپتیک آنها میتواند پشت پنجرههایی قرار گیرد که به راحتی و به صورت منظم تمیز میشوند. آنها همچنین ممکن است محدوده دمای کاری بسیار وسیعتری نسبت به دتکتورهای دودی نقطهای داشته باشند.
عوامل بسیاری بر عملکرد انواع دتکتورهای دود تأثیر میگذارند. نوع و مقدار مواد قابلاحتراق، نرخ رشد آتش، نزدیکی دتکتور به آتش و عوامل تهویه همگی ملاحظات مهمی هستند. بیم دتکتور دودی اعلام حریق لیست شده توسط UL با استفاده از استاندارد 268 «دتکتورهای دود برای سیستمهای اعلام حریق حفاظتی» آزمایش میشوند و باید مطابق با NFPA 72، کد ملی اعلام حریق نصب و نگهداری گردند.
حساسیت (Sensitivity) بیم دتکتور دودی اعلام حریق
هر تولیدکننده الزام میکند که حساسیت دتکتور بر اساس طول بیم در هر کاربرد تنظیم شود. دتکتور باید در محدوده حداقل و حداکثر طول بیم تعیینشده در دستورالعملهای سازنده نصب گردد؛ این مقادیر محدود به الزامات لیستینگ UL هستند.
مکان و فاصلهگذاری (Location and Spacing) بیم دتکتور دودی اعلام حریق
استاندارد NFPA 72 مرجع اصلی در تعیین مکان و فاصلهگذاری دتکتورها است. برخی معیارهای طراحی طبق این استاندارد:
- «برای مکان و فاصلهگذاری بیم دتکتورهای دودی، باید دستورالعملهای نصب سازنده دنبال شود.»
(NFPA 72-1999, 2-3.4.5.2) - «بیم دتکتورهای دودی باید طوری نصب شوند که بیم آنها موازی با سقف باشد و طبق دستورالعملهای مستند سازنده قرار گیرند. در مکانیابی دتکتورها باید اثرات استراتیفیکیشن نیز در نظر گرفته شود.»
(NFPA 72-1999, 2-3.4.4) - «استثنا: بیمها میتوانند به صورت عمودی یا در هر زاویهای که برای حفاظت از خطر مورد نظر لازم باشد نصب شوند (مانند بیم عمودی در چاهک باز یک راهپله).»
(NFPA 72-1999, 2-3.4.4) - در سازههای دارای تیر یا بیم صلب (با عمق کمتر از ۱ فوت و ارتفاع سقف حداکثر ۱۲ فوت)، در صورتی که بیم عمود بر تیرها نصب شود، کاهش فاصلهگذاری الزامی نیست. (NFPA 72-1999, 2-3.4.6.1)
- «برای تیرهایی با عمق بیش از ۱ فوت یا سقفهایی بالاتر از ۱۲ فوت، دتکتورها باید در هر جیب تیر نصب شوند.»
(NFPA 72-1999, 2-3.4.6.1)
نصب بیم دتکتور دودی اعلام حریق
بیم دتکتور دودی باید روی سطوح ثابت و پایدار نصب شود تا از حرکت و در نتیجه خارج شدن از همترازی جلوگیری گردد.
از آنجا که بیم دتکتور دودی دستگاهی line-of-sight است و در صورت از دست رفتن ناگهانی یا کامل سیگنال وارد حالت خطا میشود، باید اطمینان حاصل کرد که هیچ مانع کدر در مسیر بیم وجود نداشته باشد. (NFPA 72-1999, 2-3.6.3)
این الزام میتواند کاربرد بیم دتکتور دودی را در محیطهایی مانند کارخانهها (با وجود جرثقیلهای سقفی) یا انبارها (با لیفتراکهای مرتفع) غیرعملی کند. این موضوع همچنین در فضاهای اشغالشده با سقفهای معمولی باید مورد توجه قرار گیرد.
فاصلهگذاری روی سقف صاف در بیم دتکتور دودی اعلام حریق
- حداکثر فاصله بین بیمها: ۶۰ فوت (۱۸.۳ متر)
- حداکثر فاصله بیم تا دیوار جانبی موازی با مسیر بیم: نصف فاصله بالا
با این حال، بسته به ارتفاع سقف، ویژگیهای جریان هوا و نیاز به سرعت واکنش، فاصلهگذاری میتواند تغییر کند.
در برخی موارد، پروژکتور بیم روی یک دیوار انتهایی و گیرنده روی دیوار مقابل نصب میشود. همچنین میتوان هر دو دستگاه را از سقف آویزان کرد، به شرطی که فاصله آنها از دیوار انتهایی حداکثر یکچهارم فاصله انتخابی باشد. (NFPA 72-1999, A-2-3.4.5.2)
توجه: دود تولیدشده در پشت فرستنده یا گیرنده تا زمانی که وارد مسیر بیم نشود، قابل آشکارسازی نیست. بنابراین باید این فاصله به حداقل ممکن کاهش یابد.
سایر ملاحظات طراحی بیم دتکتور دودی اعلام حریق
- اگرچه فاصله ۶۰ فوت طبق NFPA مجاز است، دستورالعملهای سازنده ممکن است محدودیتهای بیشتری اعمال کنند.
- در کاربردهایی که نیاز به واکنش سریع بهدلیل ایمنی جانی یا ارزش بالای داراییها وجود دارد، فاصلهگذاری باید کاهش یابد.
- در آتریومهای مرتفع (مثلاً هتلها)، ممکن است نیاز به نصب دتکتورهای اضافی در ارتفاعات پایینتر باشد.
- در نصب چند بیم موازی، فاصله آنها باید بهگونهای باشد که گیرنده یک دتکتور، منبع نور دتکتور دیگر را نبیند.
- در صورت نصب بیمها با زاویه، باید دقت شود که هر گیرنده تنها نور فرستنده خودش را دریافت کند.
- برخی سازندگان امکان استفاده از آینه برای تغییر مسیر بیم را فراهم میکنند. در این حالت ممکن است طول برد بیم محدودتر شود. نصب آینه باید طبق دستورالعمل سازنده باشد و توجه ویژه به پایداری مکان نصب آنها صورت گیرد.
- فرستنده و گیرنده بیم دتکتور دودی میتوانند پشت شیشه شفاف نصب شوند (با کاهش حدود ۱۰٪ در برد مؤثر برای هر شیشه). استفاده از پلاستیک توصیه نمیشود.
در نتیجه: اگرچه بیم دتکتور دودی برای همه کاربردها مناسب نیست، اما در بسیاری از فضاها که دتکتور نقطهای کارایی ندارد، میتواند انتخابی ایدهآل باشد. شناخت دقیق تواناییها و محدودیتهای همه انواع دتکتور دودی برای طراحی صحیح سیستم اعلام حریق خودکار حیاتی است.